✖ TVXQ-SUJU4EVER [Music + MV + Live + Pix + ...] Vol.2 ✖

mooplapoo	# 1761 [ 24-02-2009 - 20:01:47 ]
	090224 TVXQ in Gimpo Airport ! เครดิต : tvxqevent

mooplapoo	# 1762 [ 24-02-2009 - 20:02:11 ]
	090224 TVXQ in Gimpo Airport ! เครดิต : tvxqevent

mooplapoo	# 1763 [ 24-02-2009 - 20:02:44 ]
	090224 TVXQ in Gimpo Airport ! เครดิต : tvxqevent

mooplapoo	# 1764 [ 24-02-2009 - 20:03:07 ]
	090224 TVXQ in Gimpo Airport ! เครดิต : tvxqevent

mooplapoo	# 1765 [ 24-02-2009 - 20:03:23 ]
	090224 TVXQ in Gimpo Airport ! เครดิต : tvxqevent

mooplapoo	# 1766 [ 24-02-2009 - 20:03:42 ]
	090224 TVXQ in Gimpo Airport ! เครดิต : tvxqevent

mooplapoo	# 1767 [ 24-02-2009 - 20:03:55 ]
	090224 TVXQ in Gimpo Airport ! เครดิต : tvxqevent

PreaM_MickY	# 1768 [ 24-02-2009 - 20:10:49 ]
	[SJ Radio] "Our precious day" Leeteuk part1 ในคอนเนอร์พิเศษของรายการนี้ เป็นช่วงที่ให้สมาชิกซูเปอร์จูเนียร์มาเล่าเรื่องของตัวเองว่ามาเป็นซุปเปอร์จูเนียร์ ด้อย่างไร โดยทำออกมาเป็นรูปแบบละครวิทยุ (มีเสียงที่ทึกพูดด้วย แต่ไม่ได้เอามาลง) จองซูชายหนุ่มผู้รักเสียงดนตรี ชื่อของผมคือปารค์จองซู หัวหน้าวงที่มีสมาชิก 13 คน วงซูปเปอร์จูเนียร์ ทุกวันนี้ยุ่งมากขนาดที่คิดว่าขอแค่ได้นอนเต็มอิ่มซักวันก็ยังดี เอาหล่ะ มาย้อนไปดูกันดีกว่าตั้งแต่เป็น จองซู จนมาเป็น อีทึก ครั้งแรกที่ได้เห็นวง ซอเดจีวาไอดอล ในทีวี มันเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่ทำให้ผลตะลึง อีทึก - (ร้องเพลงเกาหลี) เพื่อนบ้าน - อ่าเอาอีกแล้ว นี่ให้ฉันได้นอนบ้างเถอะ! ลูกบ้านนี้ไม่หลับไม่นอนกันหรือไง! ทนไม่ไหวแล้วหนวกหู ! ผมที่ชอบแหกปากร้องเพลงในบ้าน ก็จะได้ยินเสียงตะโกน "ช่วยเงียบหน่อยได้ไหม" มาจากข้างบ้านเป็นระยะๆ ผมก็ใช้ชีวิตมาอย่างนี้ จะพูดว่าเสียงดนตรีคือ เพื่อนของผมก็ไม่ผิด แม่ - อ่า ไม่เอาหรอก ไม่ได้ชอบเพลงนักหนาเหมือนใครบางคนนี่ไม่รู้เรื่องหรอก ชอบขนาดนั้นไม่จัดห้องโชว์เทปเพลงไปเลยซะหละ ?? ความฝันที่อยากจะเป็นนักร้องของผมค่อยๆก่อตัวมาทีละเล็กละน้อย จากคำเย้าแหย่แบบไม่ได้ตั้งใจของแม่ แต่ว่า ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงถึงจะได้เป็นนักร้อง จึงได้เก็บแต่ความฝันนั้นไว้ในใจอย่างช่วยไม่ได้ แต่แล้ววันนึง สมัยอยู่ม.ต้นปี 3 เพื่อน - จองซู! ฉันนะกำลังจะได้เดบิวเป็นนักร้องแล้วนะ อีทึก - อะไรกัน? เดบิว? เพื่อน - ใช่ ช่วงก่อนมีโทรศัพท์เข้ามา แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้เดบิวเร็วขนาดนี้!! อีทึก - อ่า ดีจังเลยนะ ดีใจด้วยกับนายจริงๆนะ เพื่อนที่เต้นที่ร้องเพำลงมาด้วยกันมากำลังจะได้เดบิวเป็นนักร้อง ผมจะนิ่งเฉยไม่ได้แล้วหละ ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้วโอกาสก็มาถึงอย่างโดยไม่ทันตั้งตัว เพื่อน - นี่ จองซู วันนี้วันเกิดมินวูนะ?? อีทึก - อ่า อืมมม ใช่ๆ เพื่อน - หลังจากนี้จะจัดงานวันเกิดที่อับกูจอง นายไปได้หรือเปล่า? อีทึก - อับกูจองเหรอ? เพื่อน - อืม อีทึก - ฉันไม่เคยไปที่นั่นเลยนะ มันไปยังไงเหรอ? เพื่อน - อ๊า....นายที่เป็นคนโซลจริงๆหรือเปล่าเนี๊ย? อะไรก็ไม่รุจัก... ปารค์จองซูหนุ่มสุดเชยแห่งเมืองโซลที่ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยไปสถานที่ๆชื่อว่าอับจองกู แต่แล้วที่นั่นก็กลายเป็นที่ๆทำให้ผมได้พบโอกาส อีทึก - อ่า ที่นี่มันที่ไหนกันเนี๊ย ไปเรื่อยๆตามนี้จะเจอจริงๆเหรอ? แล้วที่ๆจะไปนั่นมันเรียกว่าอะไรนะ .... SM - เอ่อ...น้องนักเรียนคนนั้น อีทึก - อ่ะครับ ผมเหรอ SM - เอ่อ อายุเท่าไรเหรอครับ? อีทึก - ผม 18 ครับ SM - อ่อเหรอครับ หน้าตาดีนะครับ เดี๋ยวผมให้นามบัตรไว้ ยังไงไปออดิชั่นที่บริษัทดูซักครั้งนะครับ อีทึก - ออดิชั่นเหรอครับ ? นามบัตรที่ได้มาจากที่อัปกูจองที่เคยมาเป็นครั้งแรกในชีวิต บนนามบัตรนั้นเขียนว่า "SM Entertainment" หลังจากนั้นไม่กี่วัน ก็ได้เริ่มการฝึกซ้อมในสถานที่แห่งนั้น แต่ว่า ความสำเร็จที่ได้มาโดยไม่ต้องถูกทดสอบนะมีจิงหรือ? เพื่อน - เฮ้! จองซู นายซวยแล้ว! อีทึก - เอ๋? อะไร? เกิดอะไรขึ้น? เพื่อน - เมื่อกี้พ่อนายมาที่โรงเรีนกวดวิชา ก็เลยรู้เรื่องที่นายไม่มาเรียนกวดวิชา พ่อนายโกรธจนหน้าแดงเลยอะ อีทึก - อะไรนะ จริงเหรอ? ในตอนนั้นเพราะที่บ้านไม่เห็นด้วย ผมจึงปิดเรื่องที่ไปฝึกซ้อมที่ค่ายเพลงไว้ แล้วบอกว่าไปเรียนกวดวิชา แล้วก็เอาค่าเรียนกวดวิชาที่พ่อให้ไปใช้เป็นค่ารถเพื่อไปซ้อม เมื่อเรื่องแดงขึ้นมาแล้ว คืนนั้นผมคุกเข่าขอโทษพ่อของผม อีทึก - พ่อครับ ... ผมรู้ว่ามันไม่ดีที่โกหก แต่ผมคิดว่าพ่อคงไม่อนุญาติถ้าบอกพ่อไป แต่ผมขอร้องนะครับ ครั้งเดียวเท่านั้นช่วยดูต่ออีกนิด ผมจะไม่ทำให้ผิดหวังนะครับ! นะครับ ผมไม่มีวันลืมใบหน้าของพ่อวันนั้น ริมฝีปากของพ่อปิดสนิท จ้องมองผมโดยไร้คำพูดใดๆ ผมมองพ่อของผมที่ทำหน้าแบบนั้นพรางให้สัญญาว่า " ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถ ให้พ่อสามารถมองผมแล้วพูดว่า [เยี่ยมมาก! ลูกชายของฉัน] สมัยที่เริ่มเป็นนักร้องฝึกหัด ไม่ว่าจะฝนตก หรือหิมะจะตก ผมก็จะกัดฟันฝ่าไปเพื่อที่จะไปซ้อม แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมามีแต่ความล้มเหลว เด็กฝึกหัด - พี่ พี่ได้ยินรึยัง? คราวหน้าเด็กคนนั้นจะได้เดบิวนะ? อีทึก - อืม ได้ยินแล้ว เด็กฝึกหัด - แต่เด็กคนนั้นเช้ามาทีหลังพี่ตั้ง 2 ปี พี่....พี่ไม่เป็นไรนะ? อีทึก - เฮ้ย ก็ต้องไม่เป็นไรอยู่แล้วน่า มันไม่สำคัญที่เวลาหรอกไม่ใช่เรอะ? ดวงดีตะหาก ปากก็บอกว่า ไม่เป็นไร แต่ที่ใจนะมันไม่ได้พูดอย่างนั้น ผมก็ทำได้ดีแล้วแท้ๆ แต่ทำไมโอกาสยังไม่เข้ามา มันเจ๊บปวดอย่างช่วยไม่ได้ ไหนจะคำพูดโดยไม่คิดของพ่อแม่และญาติ มันสร้างแผลใหญ่ให้ผมหลายต่อหลายครั้ง ญาติ - จองซู นายบอกว่าจะเป็นนักร้องเหรอ? อีทึก - อ่า ใช่ครับ ตอนนี้กำลังเตรียมตัวอยู่? ญาติ - แล้วเตรียมตัวเนี๊ยมันใช้เวลากี่ปีเหรอ? แล้วไปได้ดีรึเปล่า? ไม่ได้ถูกหรอกใช่ไหม??? อีทึก - ไม่ได้เป็นอย่างนั้นแน่ฮะ ญาติ - ชู่ๆๆๆๆ อยากรู้เรื่องนี้มาตั้งนานแล้ว มีเยอะไม่ใช่เหรอ เด็กที่ไปซ้อมแล้วซ้อมอีกสุดท้ายก็ไม่ได้เดบิวแล้วก็จบความฝันแค่เท่านั้นนะ เพราะผมเป็นเด็กฝึกหัดมาอยู่นาน ทำให้มีเสียงซุบซิบจากข้างหลังมากมาย " ทำไมเดบิวไม่ได้สักทีนะ " " มหาลัยก็ไม่ได้ไปดีแต่ทำให้พ่อแม่เป็นห่วง " ในเวลาแบบนั้นแม้ว่าร้องไห้มากแค่ไหน แต่มันก็ไม่ทำให้ผมหวั่นไหว เพราะผมปารค์จองซูคนนี้เชื่อในตัวเอง ถึงแม้จะผิดหวังสักกี่ครั้ง แต่ก็จะทำไม่สนใจเพื่อที่จะเป็นนักร้องที่ดีที่สุดขอเกาหลีให้ได้ [We are Super junior] 20060724 Leeteuk part2 ผมที่รักในเสียงดนตรีมาตั้งแต่เด็กๆ ค่าขนมที่เก็บสะสมได้เท่าก็เอาไปซื้ออัลบั้มเพลง ความฝันที่จัเป็นนักร้องเพาะบ่มมากับเพลงเหล่านั้น ตั้งแต่สมัยม.ต้นก็ตั้งทีมเต้น เต้นเรื่อยมาเพื่อรอที่จะได้พบกับโอกาส แล้วโอกาสก็ได้เข้ามาโดยบังเอิญ เมื่อได้พบกับแมวมองที่ถนนอับจูกอง จากนั้นก็ได้เข้ามาเป็นเด็กฝึกหัด ผมได้เรียนรู้อะไรมากมายจากการฝึกอย่างหนัก แต่กลับไม่มีวี่แววของผลแห่งควมพยายามนั้นให้เห็น..... จนต้องเผชิญกับความผิดหวังและการทดสอบมากมายจากความรู้สึกที่กังวลต่ออนาคตของตัวเอง อีทึก- นี่ ~ทงเฮ ~ยุนโฮ วันนี้มันวันแข่งแบ่งรอบตัดเชือกไม่ใช่เหรอ? วันนี้ไม่ว่าจะซ้อมจะอะไรก็หยุดไว้ก่อน ไปเชียร์บอลดีกว่า? ยุนโฮ- ใช่ๆๆๆ วันนี้ซ้อมต่อไปก็เหนื่อยเหมือนเดิม จริงๆนะ พวกเราวันนี้ไปเที่ยวดีกว่า อีทึก- เอ่อ แต่ว่านะ แล้วจะไปไหนหล่ะ นายมีที่ไปเหรอ? ยุนโฮ- อ่า ...ก็จริงนะอืม คิดๆดูพวกเรามีที่ให้ไปเหรอ อ่า..งั้นดูที่ห้องออฟฟิสเป็นไง? อีทึก- อ่า ก็ดีเหมือนกัน....ไม่มีที่จะไปจิงๆอ่านะ ยุนโฮ- อยู่ไหนนะห้องทีวี....นี่ๆพวกเรามาสั่งจาจังเหมี่ยนมากินไปดูไปกันดีกว่า!! ...แทฮันมิคกุค!!~ จ้า! จ้า! จ้า! (เกาหลีสู้ๆๆ!!~ เย้! เย้! เย้!) อีทึก- อ่า แต่ทำไมง่วงอย่างเงี๊ย? เดี๋ยวของีบแปบ แล้วค่อยมาเชียร์ต่อหละกัน.....ZZZZZZZZZ ยุนโฮ- อ่า...พี่จองซู...พี่ๆๆๆ อีทึก- อา~ ยุนโฮ- บอลจบแล้วพี่!! เกาหลีแพ้อีกต่างหาก อีทึก- ห๊า! จบแล้วเหรอ? ยุนโฮ- พี่บอกจะนอนแปบเดียวแท้ๆ แต่นี่พี่หลับไปตั้ง3ชั่วโมงกว่าๆแหน่ะ...สงสัยพี่จะเหนื่อยเพราะซ้อมมาหล่ะมั๊ง อีทึก- อะไรนะ? ...3ชั่วโมง? .......ปี2002ที่ไม่ว่าใครต่อใครก็สนใจอยู่กับการแข่ง ฟุตบอลเวิลด์คัพ แต่ผมนั้นทุ่มเทพลังทั้งหมดไปกับการฝึกซ้อม แม้แต่การแข่งรอบตัดเชือกยังอดดูเพราะเหนื่อยจากการซ้อมหนัก ผม ทงเฮ ยุนโฮ พวกเราสามคนที่ดูบอลรอบตัดเชือกอยู่บนความฝันและความจริง ทำยังไงถึงจะลืมช่วงเวลานั้นไปได้นะ ตัวผมหลังจากวันนั้นฝึกซ้อมจนกระดูกแทบหัก ...แต่ยังพบแต่เรื่องแย่ๆเรื่อยมา SM- นี่ ปารค์จองซู นายทำได้แค่นี้เองเหรอ!! อีทึก- ไม่ใช่นะฮะ คือ.... SM- นายคิดว่าเป็นอย่างนี้จะเป็นนักร้องได้เหอะ? ไม่เห็นเด็กที่เขามาจากไม่ได้อะไรเลยจนมาได้งั้นเรอะ ...นาบนะจะฝึกหัดไปทั้งชีวิตหรือไง?? อีทึก- อ่า...คือ พี่ฮะ SM- นายนะถ้ายังเป็นอย่างนี้ เลิกไปเลยซะดีกว่า ต่อให้ไม่ใช่นาย ก็ยังมีเด็กที่ทำได้อยู่อีกเยอแยะ ม่มีนายสักคนก็ไม่เป็นอะไรหรอก... ในเวลาที่ถูกว่าแบบนี้ไม่รู้ต้องร้องไห้ไปเท่าไร ยิ่งคนปกติก็ร้องไห้แบบผม ในเวลาแบบนี้มีหรือที่จะทนได้ ต่อให้กัดฟันทนขนาดไหน..แต่สุดท้ายก็ไม่เคยเก็บมันไว้ได้ ในตอนที่เพลง Hug ของดงบังชิกิ ที่ฝึกซ้อมมาด้วยกัน ขึ้นอันดับ1 ความทุกข์ยิ่งโหมกระหน่ำเข้ามา.... จุนซู- อ่า...พี่จองซู อีทึก- จุนซู!!~ เห็นในทีวีได้ที่1 ยินดีด้วยนะ จุนซู- อืมม...พี่ฮะ พี่ก็กำลังเตรียมตัวอยู่ใช่ไหม อีทึก- แน่นอน ทันที่ทีวางโทรศัพท์....น้ำตาก็ไหลออกมา เวลานั้นก็นึกขึ้นได้ว่า เช่าวีดีโอหนังดราม่า มา จึงเปิดดูวีดีโอไปแล้วโทษหนังมันเส้า....เลยร้องห่มร้องไห้ไปกับหนัง วันรุ่งขึ้นตาบวมเป็นนกฮูก.....แต่แล้วโอกาสก็ก้าวเข้ามาหาผม การเตรียมอัลบั้ม ในฐานะของ Super Junior ก็ได้เริ่มขึ้น ในตอนที่ฝึกซ้อม ใช่จะแค่ฟอร์มทีมฝึกไป แล้วออกอัลบั้มก็เป็นดี ความลำบาก ...มันได้ถาโถมเข้ามาแต่ต้น SM- นี่! อีทึก อึนฮยอกกับเยซอง อยู่ไหน? อีทึก- ครับ? SM- เจ้าพวกนั้นตอนนี้ไม่อยู่ที่ห้องซ้อมนี่ อีทึก- อ่า...ใช่จริงๆด้วย เมื่อกี้ก็อยู่นะฮะ สงสัยไปเข้าห้องน้ำมั้งครับ? SM- นีนาย....เคยคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอว่า ถ้าได้สมาชิกครบแล้วทั้งหมดนั้นนะคือ ความรับผิดชอบของนาบ ต้องดูแลสมาชิกนะ เข้าใจไหม อีทึก- ผมขอโทษครับ ตำแหน่งลีดเดอร์ ไม่ใช่เรื่องสนุก เพราะว่าเป็นลีดเดอร์ เป็นพี่ใหญ่....ต้องพบกับความลำบากเผื่อไปถึงส่วนของเพื่อนสมาชิก จนความรู้สึกค่อยๆก่อตัวขึ้น ทั้งๆที่ผมไม่ควรจะทำอย่างนั้น แต่ก็มีบางเวลาที่ผมเผลอนิสัยไม่ดีใส่สมาชิกคนอื่น ....แต่ในที่สุดพวกเราก็สามรถรวมตัวกับเป็นวงไอดอลทั้ง 12 คน และขึ้นเปิดตัว..... อีทึก- ทุกคนมั่นใจมั้ย? สมาชิก- แน่นอน!! จำได้ไหมพวกเรามาถึงวันนี้ได้ยังไง อีทึก- เอ้า งั้นวันนี้ต้องพยายามให้เท่ากับที่ผ่านมาเลยนะ ใช่ม้ย? ..SUPER JUNIOR ...Figthing!! พอลงจากเวทีเปิดตัวนั้น พวกเราทั้ง12คนร้องไห้กอดคอกันยกใหญ่ น้ำตาในวันนั้น จะเป็นน้ำตาที่ไม่มีอีกบนโลกเป็นครั้งที่สอง ผมยังจำน้ำตาวันนั้นได้ดี เหล่าสมาชิกก็เช่นกันไม่มีใครลืมน้ำตาในวันนั้นกันได้ มีคำพูดที่ว่า...เวลาและความพยายามไม่เคยทรยศใคร มันก็เหมือนกับวันเวลาที่เราได้พยายามมาจนถึงวันนี้ อนาคตที่สดใสกำลังรอพวกเราอยู่ ตอนนี้มันยังแค่เริ่มต้น ผมอีทึก....ลีดเดอร์แห่ง วง Super junior ......... Credit : Korean Text by gksmftlsql@BABY Japanese Taxt by yume@ http://kr2jp.blog54.fc.com/ Thai Translation by didy@ LoveveU Super Junior 13_MonKiEs<<cute>>

PreaM_MickY

# 1768

[ 24-02-2009 - 20:10:49 ]

[SJ Radio] "Our precious day" Leeteuk part1

ในคอนเนอร์พิเศษของรายการนี้ เป็นช่วงที่ให้สมาชิกซูเปอร์จูเนียร์มาเล่าเรื่องของตัวเองว่ามาเป็นซุปเปอร์จูเนียร์
ด้อย่างไร โดยทำออกมาเป็นรูปแบบละครวิทยุ

(มีเสียงที่ทึกพูดด้วย แต่ไม่ได้เอามาลง)

จองซูชายหนุ่มผู้รักเสียงดนตรี

ชื่อของผมคือปารค์จองซู
หัวหน้าวงที่มีสมาชิก 13 คน วงซูปเปอร์จูเนียร์
ทุกวันนี้ยุ่งมากขนาดที่คิดว่าขอแค่ได้นอนเต็มอิ่มซักวันก็ยังดี
เอาหล่ะ มาย้อนไปดูกันดีกว่าตั้งแต่เป็น จองซู จนมาเป็น อีทึก

ครั้งแรกที่ได้เห็นวง ซอเดจีวาไอดอล ในทีวี
มันเป็นสิ่งแปลกใหม่ที่ทำให้ผลตะลึง

อีทึก - (ร้องเพลงเกาหลี)
เพื่อนบ้าน - อ่าเอาอีกแล้ว นี่ให้ฉันได้นอนบ้างเถอะ! ลูกบ้านนี้ไม่หลับไม่นอนกันหรือไง!
ทนไม่ไหวแล้วหนวกหู !

ผมที่ชอบแหกปากร้องเพลงในบ้าน ก็จะได้ยินเสียงตะโกน "ช่วยเงียบหน่อยได้ไหม" มาจากข้างบ้านเป็นระยะๆ
ผมก็ใช้ชีวิตมาอย่างนี้ จะพูดว่าเสียงดนตรีคือ เพื่อนของผมก็ไม่ผิด

แม่ - อ่า ไม่เอาหรอก ไม่ได้ชอบเพลงนักหนาเหมือนใครบางคนนี่ไม่รู้เรื่องหรอก ชอบขนาดนั้นไม่จัดห้องโชว์เทปเพลงไปเลยซะหละ ??

ความฝันที่อยากจะเป็นนักร้องของผมค่อยๆก่อตัวมาทีละเล็กละน้อย จากคำเย้าแหย่แบบไม่ได้ตั้งใจของแม่ แต่ว่า ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงถึงจะได้เป็นนักร้อง จึงได้เก็บแต่ความฝันนั้นไว้ในใจอย่างช่วยไม่ได้ แต่แล้ววันนึง สมัยอยู่ม.ต้นปี 3

เพื่อน - จองซู! ฉันนะกำลังจะได้เดบิวเป็นนักร้องแล้วนะ
อีทึก - อะไรกัน? เดบิว?
เพื่อน - ใช่ ช่วงก่อนมีโทรศัพท์เข้ามา แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้เดบิวเร็วขนาดนี้!!
อีทึก - อ่า ดีจังเลยนะ ดีใจด้วยกับนายจริงๆนะ

เพื่อนที่เต้นที่ร้องเพำลงมาด้วยกันมากำลังจะได้เดบิวเป็นนักร้อง ผมจะนิ่งเฉยไม่ได้แล้วหละ ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้วโอกาสก็มาถึงอย่างโดยไม่ทันตั้งตัว
เพื่อน - นี่ จองซู วันนี้วันเกิดมินวูนะ??
อีทึก - อ่า อืมมม ใช่ๆ
เพื่อน - หลังจากนี้จะจัดงานวันเกิดที่อับกูจอง นายไปได้หรือเปล่า?
อีทึก - อับกูจองเหรอ?
เพื่อน - อืม
อีทึก - ฉันไม่เคยไปที่นั่นเลยนะ มันไปยังไงเหรอ?
เพื่อน - อ๊า....นายที่เป็นคนโซลจริงๆหรือเปล่าเนี๊ย? อะไรก็ไม่รุจัก...

ปารค์จองซูหนุ่มสุดเชยแห่งเมืองโซลที่ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยไปสถานที่ๆชื่อว่าอับจองกู แต่แล้วที่นั่นก็กลายเป็นที่ๆทำให้ผมได้พบโอกาส

อีทึก - อ่า ที่นี่มันที่ไหนกันเนี๊ย ไปเรื่อยๆตามนี้จะเจอจริงๆเหรอ? แล้ว**ที่ๆจะไปนั่นมันเรียกว่าอะไรนะ ....
SM - เอ่อ...น้องนักเรียนคนนั้น
อีทึก - อ่ะครับ ผมเหรอ
SM - เอ่อ อายุเท่าไรเหรอครับ?
อีทึก - ผม 18 ครับ
SM - อ่อเหรอครับ หน้าตาดีนะครับ เดี๋ยวผมให้นามบัตรไว้ ยังไงไปออดิชั่นที่บริษัทดูซักครั้งนะครับ
อีทึก - ออดิชั่นเหรอครับ ?

นามบัตรที่ได้มาจากที่อัปกูจองที่เคยมาเป็นครั้งแรกในชีวิต บนนามบัตรนั้นเขียนว่า "SM Entertainment"
หลังจากนั้นไม่กี่วัน ก็ได้เริ่มการฝึกซ้อมในสถานที่แห่งนั้น แต่ว่า ความสำเร็จที่ได้มาโดยไม่ต้องถูกทดสอบนะมีจิงหรือ?

เพื่อน - เฮ้! จองซู นายซวยแล้ว!
อีทึก - เอ๋? อะไร? เกิดอะไรขึ้น?
เพื่อน - เมื่อกี้พ่อนายมาที่โรงเรีนกวดวิชา ก็เลยรู้เรื่องที่นายไม่มาเรียนกวดวิชา พ่อนายโกรธจนหน้าแดงเลยอะ
อีทึก - อะไรนะ จริงเหรอ?

ในตอนนั้นเพราะที่บ้านไม่เห็นด้วย ผมจึงปิดเรื่องที่ไปฝึกซ้อมที่ค่ายเพลงไว้ แล้วบอกว่าไปเรียนกวดวิชา แล้วก็เอาค่าเรียนกวดวิชาที่พ่อให้ไปใช้เป็นค่ารถเพื่อไปซ้อม เมื่อเรื่องแดงขึ้นมาแล้ว คืนนั้นผมคุกเข่าขอโทษพ่อของผม

อีทึก - พ่อครับ ... ผมรู้ว่ามันไม่ดีที่โกหก แต่ผมคิดว่าพ่อคงไม่อนุญาติถ้าบอกพ่อไป แต่ผมขอร้องนะครับ ครั้งเดียวเท่านั้นช่วยดูต่ออีกนิด ผมจะไม่ทำให้ผิดหวังนะครับ! นะครับ

ผมไม่มีวันลืมใบหน้าของพ่อวันนั้น ริมฝีปากของพ่อปิดสนิท จ้องมองผมโดยไร้คำพูดใดๆ
ผมมองพ่อของผมที่ทำหน้าแบบนั้นพรางให้สัญญาว่า
" ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถ ให้พ่อสามารถมองผมแล้วพูดว่า [เยี่ยมมาก! ลูกชายของฉัน]

สมัยที่เริ่มเป็นนักร้องฝึกหัด ไม่ว่าจะฝนตก หรือหิมะจะตก ผมก็จะกัดฟันฝ่าไปเพื่อที่จะไปซ้อม แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมามีแต่ความล้มเหลว

เด็กฝึกหัด - พี่ พี่ได้ยินรึยัง? คราวหน้าเด็กคนนั้นจะได้เดบิวนะ?
อีทึก - อืม ได้ยินแล้ว
เด็กฝึกหัด - แต่เด็กคนนั้นเช้ามาทีหลังพี่ตั้ง 2 ปี พี่....พี่ไม่เป็นไรนะ?
อีทึก - เฮ้ย ก็ต้องไม่เป็นไรอยู่แล้วน่า มันไม่สำคัญที่เวลาหรอกไม่ใช่เรอะ? ดวงดีตะหาก

ปากก็บอกว่า ไม่เป็นไร แต่ที่ใจนะมันไม่ได้พูดอย่างนั้น ผมก็ทำได้ดีแล้วแท้ๆ แต่ทำไมโอกาสยังไม่เข้ามา มันเจ๊บปวดอย่างช่วยไม่ได้ ไหนจะคำพูดโดยไม่คิดของพ่อแม่และญาติ มันสร้างแผลใหญ่ให้ผมหลายต่อหลายครั้ง

ญาติ - จองซู นายบอกว่าจะเป็นนักร้องเหรอ?
อีทึก - อ่า ใช่ครับ ตอนนี้กำลังเตรียมตัวอยู่?
ญาติ - แล้ว**เตรียมตัวเนี๊ยมันใช้เวลากี่ปีเหรอ? แล้วไปได้ดีรึเปล่า? ไม่ได้ถูกหรอกใช่ไหม???
อีทึก - ไม่ได้เป็นอย่างนั้นแน่ฮะ
ญาติ - ชู่ๆๆๆๆ อยากรู้เรื่องนี้มาตั้งนานแล้ว มีเยอะไม่ใช่เหรอ เด็กที่ไปซ้อมแล้วซ้อมอีกสุดท้ายก็ไม่ได้เดบิวแล้วก็จบความฝันแค่เท่านั้นนะ เพราะผมเป็นเด็กฝึกหัดมาอยู่นาน ทำให้มีเสียงซุบซิบจากข้างหลังมากมาย
" ทำไมเดบิวไม่ได้สักทีนะ "
" มหาลัยก็ไม่ได้ไปดีแต่ทำให้พ่อแม่เป็นห่วง "

ในเวลาแบบนั้นแม้ว่าร้องไห้มากแค่ไหน แต่มันก็ไม่ทำให้ผมหวั่นไหว เพราะผมปารค์จองซูคนนี้เชื่อในตัวเอง
ถึงแม้จะผิดหวังสักกี่ครั้ง แต่ก็จะทำไม่สนใจเพื่อที่จะเป็นนักร้องที่ดีที่สุดขอเกาหลีให้ได้

[We are Super junior] 20060724 Leeteuk part2

ผมที่รักในเสียงดนตรีมาตั้งแต่เด็กๆ ค่าขนมที่เก็บสะสมได้เท่าก็เอาไปซื้ออัลบั้มเพลง ความฝันที่จัเป็นนักร้องเพาะบ่มมากับเพลงเหล่านั้น ตั้งแต่สมัยม.ต้นก็ตั้งทีมเต้น เต้นเรื่อยมาเพื่อรอที่จะได้พบกับโอกาส แล้วโอกาสก็ได้เข้ามาโดยบังเอิญ
เมื่อได้พบกับแมวมองที่ถนนอับจูกอง จากนั้นก็ได้เข้ามาเป็นเด็กฝึกหัด ผมได้เรียนรู้อะไรมากมายจากการฝึกอย่างหนัก
แต่กลับไม่มีวี่แววของผลแห่งควมพยายามนั้นให้เห็น.....
จนต้องเผชิญกับความผิดหวังและการทดสอบมากมายจากความรู้สึกที่กังวลต่ออนาคตของตัวเอง

อีทึก- นี่ ~ทงเฮ ~ยุนโฮ วันนี้มันวันแข่งแบ่งรอบตัดเชือกไม่ใช่เหรอ?
วันนี้ไม่ว่าจะซ้อมจะอะไรก็หยุดไว้ก่อน ไปเชียร์บอลดีกว่า?
ยุนโฮ- ใช่ๆๆๆ วันนี้ซ้อมต่อไปก็เหนื่อยเหมือนเดิม จริงๆนะ พวกเราวันนี้ไปเที่ยวดีกว่า
อีทึก- เอ่อ แต่ว่านะ แล้วจะไปไหนหล่ะ นายมีที่ไปเหรอ?
ยุนโฮ- อ่า ...ก็จริงนะอืม คิดๆดูพวกเรามีที่ให้ไปเหรอ อ่า..งั้นดูที่ห้องออฟฟิสเป็นไง?
อีทึก- อ่า ก็ดีเหมือนกัน....ไม่มีที่จะไปจิงๆอ่านะ
ยุนโฮ- อยู่ไหนนะห้องทีวี....นี่ๆพวกเรามาสั่งจาจังเหมี่ยนมากินไปดูไปกันดีกว่า!!
...แทฮันมิคกุค!!~ จ้า! จ้า! จ้า! (เกาหลีสู้ๆๆ!!~ เย้! เย้! เย้!)
อีทึก- อ่า แต่ทำไมง่วงอย่างเงี๊ย? เดี๋ยวของีบแปบ แล้วค่อยมาเชียร์ต่อหละกัน.....ZZZZZZZZZ
ยุนโฮ- อ่า...พี่จองซู...พี่ๆๆๆ
อีทึก- อา~
ยุนโฮ- บอลจบแล้วพี่!! เกาหลีแพ้อีกต่างหาก
อีทึก- ห๊า! จบแล้วเหรอ?
ยุนโฮ- พี่บอกจะนอนแปบเดียวแท้ๆ แต่นี่พี่หลับไปตั้ง3ชั่วโมงกว่าๆแหน่ะ...สงสัยพี่จะเหนื่อยเพราะซ้อมมาหล่ะมั๊ง
อีทึก- อะไรนะ? ...3ชั่วโมง?

.......ปี2002ที่ไม่ว่าใครต่อใครก็สนใจอยู่กับการแข่ง ฟุตบอลเวิลด์คัพ
แต่ผมนั้นทุ่มเทพลังทั้งหมดไปกับการฝึกซ้อม แม้แต่การแข่งรอบตัดเชือกยังอดดูเพราะเหนื่อยจากการซ้อมหนัก
ผม ทงเฮ ยุนโฮ พวกเราสามคนที่ดูบอลรอบตัดเชือกอยู่บนความฝันและความจริง
ทำยังไงถึงจะลืมช่วงเวลานั้นไปได้นะ ตัวผมหลังจากวันนั้นฝึกซ้อมจนกระดูกแทบหัก ...แต่ยังพบแต่เรื่องแย่ๆเรื่อยมา

SM- นี่ ปารค์จองซู นายทำได้แค่นี้เองเหรอ!!
อีทึก- ไม่ใช่นะฮะ คือ....
SM- นายคิดว่าเป็นอย่างนี้จะเป็นนักร้องได้เหอะ? ไม่เห็นเด็กที่เขามาจากไม่ได้อะไรเลยจนมาได้งั้นเรอะ
...นาบนะจะฝึกหัดไปทั้งชีวิตหรือไง??
อีทึก- อ่า...คือ พี่ฮะ
SM- นายนะถ้ายังเป็นอย่างนี้ เลิกไปเลยซะดีกว่า ต่อให้ไม่ใช่นาย ก็ยังมีเด็กที่ทำได้อยู่อีกเยอแยะ ม่มีนายสักคนก็ไม่เป็นอะไรหรอก...

ในเวลาที่ถูกว่าแบบนี้ไม่รู้ต้องร้องไห้ไปเท่าไร
ยิ่งคนปกติก็ร้องไห้แบบผม ในเวลาแบบนี้มีหรือที่จะทนได้
ต่อให้กัดฟันทนขนาดไหน..แต่สุดท้ายก็ไม่เคยเก็บมันไว้ได้
ในตอนที่เพลง Hug ของดงบังชิกิ ที่ฝึกซ้อมมาด้วยกัน ขึ้นอันดับ1
ความทุกข์ยิ่งโหมกระหน่ำเข้ามา....

จุนซู- อ่า...พี่จองซู
อีทึก- จุนซู!!~ เห็นในทีวีได้ที่1 ยินดีด้วยนะ
จุนซู- อืมม...พี่ฮะ พี่ก็กำลังเตรียมตัวอยู่ใช่ไหม
อีทึก- แน่นอน

ทันที่ทีวางโทรศัพท์....น้ำตาก็ไหลออกมา
เวลานั้นก็นึกขึ้นได้ว่า เช่าวีดีโอหนังดราม่า มา
จึงเปิดดูวีดีโอไปแล้วโทษหนังมันเส้า....เลยร้องห่มร้องไห้ไปกับหนัง

วันรุ่งขึ้นตาบวมเป็นนกฮูก.....แต่แล้วโอกาสก็ก้าวเข้ามาหาผม การเตรียมอัลบั้ม
ในฐานะของ Super Junior ก็ได้เริ่มขึ้น
ในตอนที่ฝึกซ้อม ใช่จะแค่ฟอร์มทีมฝึกไป แล้วออกอัลบั้มก็เป็นดี
ความลำบาก ...มันได้ถาโถมเข้ามาแต่ต้น

SM- นี่! อีทึก อึนฮยอกกับเยซอง อยู่ไหน?
อีทึก- ครับ?
SM- เจ้าพวกนั้นตอนนี้ไม่อยู่ที่ห้องซ้อมนี่
อีทึก- อ่า...ใช่จริงๆด้วย เมื่อกี้ก็อยู่นะฮะ สงสัยไปเข้าห้องน้ำมั้งครับ?
SM- นีนาย....เคยคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอว่า ถ้าได้สมาชิกครบแล้วทั้งหมดนั้นนะคือ ความรับผิดชอบของนาบ
ต้องดูแลสมาชิกนะ เข้าใจไหม
อีทึก- ผมขอโทษครับ

ตำแหน่งลีดเดอร์ ไม่ใช่เรื่องสนุก
เพราะว่าเป็นลีดเดอร์ เป็นพี่ใหญ่....ต้องพบกับความลำบากเผื่อไปถึงส่วนของเพื่อนสมาชิก จนความรู้สึกค่อยๆก่อตัวขึ้น
ทั้งๆที่ผมไม่ควรจะทำอย่างนั้น แต่ก็มีบางเวลาที่ผมเผลอนิสัยไม่ดีใส่สมาชิกคนอื่น
....แต่ในที่สุดพวกเราก็สามรถรวมตัวกับเป็นวงไอดอลทั้ง 12 คน และขึ้นเปิดตัว.....

อีทึก- ทุกคนมั่นใจมั้ย?
สมาชิก- แน่นอน!! จำได้ไหมพวกเรามาถึงวันนี้ได้ยังไง
อีทึก- เอ้า งั้นวันนี้ต้องพยายามให้เท่ากับที่ผ่านมาเลยนะ ใช่ม้ย? ..SUPER JUNIOR ...Figthing!!

พอลงจากเวทีเปิดตัวนั้น พวกเราทั้ง12คนร้องไห้กอดคอกันยกใหญ่
น้ำตาในวันนั้น จะเป็นน้ำตาที่ไม่มีอีกบนโลกเป็นครั้งที่สอง
ผมยังจำน้ำตาวันนั้นได้ดี เหล่าสมาชิกก็เช่นกันไม่มีใครลืมน้ำตาในวันนั้นกันได้
มีคำพูดที่ว่า...เวลาและความพยายามไม่เคยทรยศใคร
มันก็เหมือนกับวันเวลาที่เราได้พยายามมาจนถึงวันนี้
อนาคตที่สดใสกำลังรอพวกเราอยู่
ตอนนี้มันยังแค่เริ่มต้น

ผมอีทึก....ลีดเดอร์แห่ง วง Super junior
.........

Credit : Korean Text by gksmftlsql@BABY
Japanese Taxt by yume@ http://kr2jp.blog54.fc.com/
Thai Translation by didy@ LoveveU Super Junior
13_MonKiEs<<cute>>

PreaM_MickY	# 1769 [ 24-02-2009 - 20:17:52 ]
	อ่านแร้วเศร้าแทนอ่ะ เฮ้อๆๆๆๆ

mooplapoo	# 1770 [ 24-02-2009 - 20:52:37 ]
	วันนี้ไปก่อนนะ บะบาย ปล.เฮ้อ เซ็งพรุ่งนี้สอบอีกแล้ว - -"

PreaM_MickY	# 1771 [ 24-02-2009 - 20:56:22 ]
	quote : mooplapoo วันนี้ไปก่อนนะ บะบาย ปล.เฮ้อ เซ็งพรุ่งนี้สอบอีกแล้ว - -" สู้ๆนะค้ะ

PreaM_MickY	# 1772 [ 24-02-2009 - 21:12:06 ]
	Survivor Romanization & Thai Translation Everytime, everyday ทุกเวลา ทุกๆวัน ima dare mo ga survivor ทุกๆคนในขณะนี้ต่างดิ้นรนเพื่อที่จะเป็นผู้อยู่รอด Looking for everyway มองหาทุกหนทาง kono jitai ni don’t give up ด้วยเหตุที่เป็นอย่างนี้...อย่าท้อแท้นะครับ! koko kara tachiagatte ลุกขึ้นยืนจากจุดๆนี้ hikari sagashiite มองหาแสงสว่าง.. chansu ni kaeyo เรายังมีโอกาสอยู่นะ.. issho ni let’s try ที่จะเปลี่ยนแปลง...ลองพยายามดูสิ! Oh baby let’s try โอ้ที่รัก..ลองพยายามดูสิครับ! kokoro ni One Smile ด้วยรอยยิ้มหนึ่ง.. mitsuke tara Shine on me คุณจะพบหัวใจที่ส่องสว่างมาที่ผม Two Smiles ด้วpรอยยิ้มทั้งสอง.. kasane tara Shine on me ที่เราสามารถมีมันได้...ส่องสว่างมาที่ผม sekai ga kagayaku youni ส่องสว่างให้เหมือนกับสิ่งที่โลกทำ.. Smile, Smile ยิ้มเข้าไว้! ยิ้มเข้าไว้! ikinuku Survivor! ต้องอยู่รอด...เราคือผู้อยู่รอด kimi ga ireba ไม่ว่าชีวิตคุณจะดำเนินไปทางไหน.. mawari michi demo not so bad อาจจะต้องวกกลับ...แต่มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอกนะ wasurekaketa taisetsu na mono Remember จำไว้เถอะ...บางสิ่งที่สำคัญ.. hitori de wa deki nai การอยู่โดดเดี่ยวแม้จะเป็นเรื่องยาก koto demo kimochi o awasete คุณและผมสามารถแบ่งปันความรู้สึกร่วมกันได้ hajimereba we can คิดที่จะเริ่ม.. Oh baby we can โอ้..ที่รัก..เราสามารถทำได้ doko kani One Dream ณ แห่งหนหนึ่ง..ที่ๆเป็นความฝันของใครบางคน itsu no hika Still on ด้วยความพยายามอย่างแรงกล้า..ที่จะไปให้ถึงเป้าหมาย Two Dreams ugokidasu Brand new world สองความฝันเพื่อที่จะสร้างโลกใหม่ dareka o aisuru youni และใครสักคนที่จะรัก Dream Dream ความฝัน..ความฝัน dakishimete ikiyou กอดกันเถอะ! kokoro ni One Love ด้วยรักเดียว ashiita nara So easy วันพรุ่งนี้ก็แสนจะง่าย Two Love ด้วยรักของเราทั้งสอง tsunaidara Be happy ที่เราจะมีความสุขด้วยกันได้ jibun wo shinjiru youni เชื่อมั่นในตัวเองเถอะ! Love Love ความรัก..ความรัก ikinuku Survivor! ต้องรอด เราคือผู้อยู่รอด dare mo ga Survivor ทุกๆคนคือผู้อยู่รอด tomo ni yuku Survivor เราทุกคนนั้นจะอยู่รอด Smile and dream now รอยยิ้มและความฝันในตอนนี้.. Everybody Everybody now ทุกๆคน ทุกๆคน ณ ตอนนี้ kokoro ni One Smile ด้วยรอยยิ้มหนึ่ง mitsuke tara Shine on me คุณจะพบหัวใจที่ส่องสว่างมาที่ผม Two Smiles รอยยิ้มทั้งสอง kasane tara ที่เราสามารถมีได้ sekai ga kagayaku youni ส่องสว่างให้เหมือนกับสิ่งที่โลกทำ.. Smile, Smile ยิ้มเข้าไว้! ยิ้มเข้าไว้! dakishimete ikiyou กอดกันเถอะ! ซ้ำ credits: sakurako@stylekawairashii.blogspot, DNBN Thai Trans by Ladyshabuyuchun@TTF

PreaM_MickY

# 1772

[ 24-02-2009 - 21:12:06 ]

Survivor
Romanization & Thai Translation

Everytime, everyday
ทุกเวลา ทุกๆวัน
ima dare mo ga survivor
ทุกๆคนในขณะนี้ต่างดิ้นรนเพื่อที่จะเป็นผู้อยู่รอด
Looking for everyway
มองหาทุกหนทาง
kono jitai ni don’t give up
ด้วยเหตุที่เป็นอย่างนี้...อย่าท้อแท้นะครับ!

koko kara tachiagatte
ลุกขึ้นยืนจากจุดๆนี้
hikari sagashiite
มองหาแสงสว่าง..
chansu ni kaeyo
เรายังมีโอกาสอยู่นะ..
issho ni let’s try
ที่จะเปลี่ยนแปลง...ลองพยายามดูสิ!

Oh baby let’s try
โอ้ที่รัก..ลองพยายามดูสิครับ!

kokoro ni One Smile
ด้วยรอยยิ้มหนึ่ง..
mitsuke tara Shine on me
คุณจะพบหัวใจที่ส่องสว่างมาที่ผม
Two Smiles
ด้วpรอยยิ้มทั้งสอง..
kasane tara Shine on me
ที่เราสามารถมีมันได้...ส่องสว่างมาที่ผม
sekai ga kagayaku youni
ส่องสว่างให้เหมือนกับสิ่งที่โลกทำ..
Smile, Smile
ยิ้มเข้าไว้! ยิ้มเข้าไว้!
ikinuku Survivor!
ต้องอยู่รอด...เราคือผู้อยู่รอด

kimi ga ireba
ไม่ว่าชีวิตคุณจะดำเนินไปทางไหน..
mawari michi demo not so bad
อาจจะต้องวกกลับ...แต่มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอกนะ
wasurekaketa taisetsu na mono Remember
จำไว้เถอะ...บางสิ่งที่สำคัญ..
hitori de wa deki nai
การอยู่โดดเดี่ยวแม้จะเป็นเรื่องยาก
koto demo kimochi o awasete
คุณและผมสามารถแบ่งปันความรู้สึกร่วมกันได้
hajimereba we can
คิดที่จะเริ่ม..

Oh baby we can
โอ้..ที่รัก..เราสามารถทำได้

doko kani One Dream
ณ แห่งหนหนึ่ง..ที่ๆเป็นความฝันของใครบางคน
itsu no hika Still on
ด้วยความพยายามอย่างแรงกล้า..ที่จะไปให้ถึงเป้าหมาย
Two Dreams ugokidasu Brand new world
สองความฝันเพื่อที่จะสร้างโลกใหม่
dareka o aisuru youni
และใครสักคนที่จะรัก
Dream Dream
ความฝัน..ความฝัน
dakishimete ikiyou
กอดกันเถอะ!

*kokoro ni One Love
ด้วยรักเดียว
ashiita nara So easy
วันพรุ่งนี้ก็แสนจะง่าย
Two Love
ด้วยรักของเราทั้งสอง
tsunaidara Be happy
ที่เราจะมีความสุขด้วยกันได้
jibun wo shinjiru youni
เชื่อมั่นในตัวเองเถอะ!
Love Love
ความรัก..ความรัก
ikinuku Survivor!
ต้องรอด เราคือผู้อยู่รอด

dare mo ga Survivor
ทุกๆคนคือผู้อยู่รอด
tomo ni yuku Survivor
เราทุกคนนั้นจะอยู่รอด
Smile and dream now
รอยยิ้มและความฝันในตอนนี้..
Everybody Everybody now
ทุกๆคน ทุกๆคน ณ ตอนนี้

kokoro ni One Smile
ด้วยรอยยิ้มหนึ่ง
mitsuke tara Shine on me
คุณจะพบหัวใจที่ส่องสว่างมาที่ผม
Two Smiles
รอยยิ้มทั้งสอง
kasane tara
ที่เราสามารถมีได้
sekai ga kagayaku youni
ส่องสว่างให้เหมือนกับสิ่งที่โลกทำ..
Smile, Smile
ยิ้มเข้าไว้! ยิ้มเข้าไว้!
dakishimete ikiyou
กอดกันเถอะ!

*ซ้ำ

credits: sakurako@stylekawairashii.blogspot, DNBN
Thai Trans by Ladyshabuyuchun@TTF

Amma	# 1773 [ 24-02-2009 - 22:33:18 ]
	วันนี้มีครัยออนบ้างไหม มานั่งดูคอนSMเปงเพิ่ล และมาเม้าๆกาน

mooplapoo	# 1774 [ 25-02-2009 - 14:25:05 ]
	กลับมาแล้วค่ะ... v_v;

mooplapoo	# 1775 [ 25-02-2009 - 14:42:47 ]
	[PIC] S Magazine - October 2007 (ปก 3341x2448) ใหญ่โฮก ตย. อยากได้ก็...ตามปาย

mooplapoo	# 1776 [ 25-02-2009 - 15:38:05 ]
	มีคนบอกว่า โฆษณา 12+ คราวนี้ พีค เป็นนางเอกอะ อิจฉาาาาาาา T^T

mooplapoo	# 1777 [ 25-02-2009 - 15:43:18 ]
	เครดิท :: ไซป๋า

mooplapoo	# 1778 [ 25-02-2009 - 15:44:41 ]
	[Music] Super Junior - Marry U (V.Japan) http://www.mediafire.com/?ddfkzcdjtjw

mooplapoo	# 1779 [ 25-02-2009 - 15:46:07 ]
	credit : in pic

mooplapoo	# 1780 [ 25-02-2009 - 15:47:11 ]
	credit : in pic

ต้องสมัครเป็นสมาชิกและ login เข้าสู่ระบบก่อนถึงจะสามารถลงความเห็นได้