เอามาฝากอ้อน
อิอิ
บล็อกต้าตง ประจำวันที่ 3 มีนาคม 2007
หัวข้อ ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลเสมอไป
เวลาช่างผ่านไปเร็วนัก
ผ่านไปหนึ่งปีแล้ว เราโตขึ้นหรือยังนี่
แต่แก่ขึ้นอีกปีนี่เป็นความจริง
ระยะนี้มักจะลืมหยุดคิด
คิดถึงหลาย ๆ เรื่อง
คิดเรื่องอดีตบ้างล่ะ เรื่องอนาคตบ้างล่ะ
การคิดถึงอดีต จะนำความทรงจำกลับมามากมาย
ขอให้ผมระลึกถึงช่วงที่ผมเติบโตขึ้นมาก่อนแล้วกัน
ตั้งแต่วันที่ผมเริ่มเห็นความฝันของตัวเองเป็นรูปเป็นร่าง
อืม... นับตั้งแต่วันที่ผมเริ่มเป็นนายแบบกระมัง
งานนั้นความจริงก็ไม่เลวนะ รายได้ก็ดี แถมทำให้เราดูมีสไตล์ด้วย
ช่วงที่ว่าง ยังได้รับงานสไตลิสต์เสื้อผ้าเสริมได้อีกด้วย
ช่วงที่ไม่มีงาน ยังไปช่วยงานที่ร้านอาหารของเพื่อนได้ ชีวิตดูสดใสและมีความหมาย
รายได้แน่นอน ความเครียดก็มีนะ แต่ก็รับมือกับมันได้ ผมในตอนนั้นเหมือนเป็นกระดาษขาว
ตั้งตารอกับทุกเรื่องราว อยากรู้อยากเห็น และมีไอเดียมากมายอยู่ในสมอง
ผมชอบผมในตอนนั้นมาก ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ไม่ต้องมานั่งพิจารณา แค่ลุยอย่างเดียว
ฮ่า ก็ล้มลุกคลุกคลานไม่น้อย แต่ผมก็ชอบตัวเองในตอนนั้นนะ แต่เพราะอย่างนี้ถึงได้เรียนรู้อะไรต่าง ๆ มากมาย
แล้วก็มีเพื่อนไม่น้อยเลย นึกย้อนไปตอนนี้ก็มีความทรงจำดี ๆ มากมาย
จริง ๆ แล้วก็คิดถึงชีวิตสมัยก่อนเหมือนกันนะ
ทุกสัปดาห์ จะต้องมีวันหนึ่ง ที่ผมนัดเพื่อนอีกสองสามคนไปร้องเพลงยันเช้า แล้วไปร้านบุฟเฟ่กินกันจนอิ่ม
555 มีความสุขมากเลย
เดือนหนึ่ง จะต้องไปเดิน Wu Fen Pu (แหล่งขายเสื้อราคาถูก ประมาณประตูน้ำบ้านเรา) หรือ Xi Men Ding สักครั้งสองครั้ง
ถึงจะไม่ได้ซื้อของ แค่เดินชอปปิ้งดูของเฉย ๆ ก็สนุกสุด ๆ แล้ว นี่แหละวัยรุ่น
การไปวิ่ง หรือเข้าฟิตเนส ก็เป็นสิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้ เพราะอย่างนี้ผมถึงได้มีรูปร่างที่ดีและความอดทนที่น่าประหลาดใจอย่างทุกวันนี้ไงครั
บ 555
ผมชอบที่จะไปออกกำลังเรียกเหงื่อกับสมาชิกวง Dong Cheng Wei มากที่สุด
นอกจากซ้อมดนตรีแล้ว เรายังมีเกมส์ที่ชื่อว่า “ฉีกเส้นแบ่งโลก” มันส์สุด ๆ เลย
ผู้ชายกลุ่มหนึ่ง จะแข่งกันทำวิดพื้น ตามที่ต่าง ๆ (在修家 修 戒 小冥 恩 和老邱 แปลท่อนนี้ไม่ออกอ่ะ)
คนที่แพ้ ต้องเลี้ยงน้ำเพื่อนทุกคนด้วย 555 แต่ผมชนะตลอดนะ
เพราะผมแอบไปฝึกยกเวตหนัก ๆ ในฟิตเนส ดังนั้นทุกครั้งที่แข่ง ฉีกเส้นแบ่งโลก ผมก็นั่งรอเครื่องดื่มได้เลย 55
จำได้ว่ามีครั้งหนึ่ง ผมพยายามช่วยเพื่อนคนหนึ่งให้วิดพื้นได้มากครั้งขึ้น ด้วยการจับกางเกงตรงเอวให้
อืม... น่าจะเรียกว่ากางเกงในมากกว่า จนกางเกงในขาด ตอนที่เราได้ยินเสียงแควก ๆ เราก็หยุดทันที
กางเกงในขาดแล้ว มือก็หมดแรงแล้ว เขาเลยล้ม เราคิดว่าเขาคงไม่กล้าเล่นอีกแล้ว
อืม.. ปรากฏว่า...
จู่ ๆ ก็รู้สึกคิดถึงชีวิตในอดีตมาก ๆ ๆ
มักมีคนถามผมว่า คุณจะนึกเสียใจที่ทำงานด้านนี้ไหม ทำงานในวงการจนถึงวันนี้ยังมีความสุขไหม
สิ่งที่คุณได้มา กับสิ่งที่คุณเสียไป คุ้มค่ากันไหม
สูญเสียอิสระ สูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง สูญเสียชีวิตที่วัยรุ่นทั่วไปควรมี
แถมสูญเสียเวลาที่จะได้อยู่กับครอบครัวที่คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลังตลอดเวลาด้วย
สูญเสียเวลาที่จะได้มองดูบ้านของตัวเอง บ้านที่ทั้งน่ารักและอบอุ่น
สิ่งที่แสดงถึงความรัก การดูแลซึ่งกันและกัน และความพยายามร่วมกันของคุณพ่อคุณแม่ของผมหลังนั้น
วางใจเถอะ แม่ ปาป๊า ผมจะอยู่พิสูจน์แทนพ่อแม่ให้ทุกคนเห็นต่อไป
ผมจะพิสูจน์ตัวเองต่อไป แม่ครับ ผมรู้นะ ว่าแม้ทุกวันนี้แม่ก็ยังคิดถึงพ่ออยู่
แม่พูดเสมอว่า ปาป๊า เป็นคนที่ดีกับแม่ที่สุดในโลก แม้ว่าพ่อจะไม่มีทรัพย์สมบัติมากมายไว้ให้ แต่ก็ทำให้แม่เป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก
แม่ครับ แม้ว่าผมจะถ่ายทอดอะไรทางคำพูดไม่เก่ง เพื่อแสดงถึงความรักที่ผมมีต่อแม่
แต่ความหวังสูงสุดของผมก็คือ เป็นอย่างพ่อ ทำให้แม่เป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก
ขอบคุณที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา แม่คอยสนับสนุนให้ผมเดินทางที่ผมอยากเดินมาตลอด ความฝันของผม
ขอบคุณจริง ๆ เพราะมีแม่ ผมถึงได้มีกำลังที่จะมุ่งไปข้างหน้าอย่างมาก
แม่ครับ ผมจะพยายามอย่างที่สุด ที่จะทำให้แม่เป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกให้ได้
เมื่อมีเสีย
ก็ต้องมีได้
เมื่อมีผลงานและความสำเร็จ
ก็เป็นผลกำไรจากความสำเร็จ
ไม่เอาเปรียบใคร และไม่ให้ใครเอาเปรียบ เป็นคติการใช้ชีวิตของผมมาตลอด
ต่อให้ยิ่งยุ่ง ยิ่งเหนื่อย ยิ่งลำบาก คงเป็นการเริ่มต้นเท่านั้นมั้ง
หนทางในอนาคตยังอีกยาวไกลนัก
แม้มีเรื่องลำบากอีกมากมาย
แต่ทั้งหมดนี้เป็นความสำเร็จที่ผมใฝ่หาและพยายามมาตลอดไม่ใช่หรือ
ลุยเลย ไม่กลัวอีกแล้ว
ผมอยากรู้ว่า
ผม
วังตงตง
ที่สุดแล้ว
ยังมีความสามารถที่ไร้ขีดจำกัดอะไรอีก
--------------------
แปลโดย หยู