ขอระบายก่อนหละกันนะ เมื่อวานรี่เลิกปุ๊บรี่ก็นั่งรอน้อง มันก็ไม่มาสักที รี่ก็เลยทิ้งน้องไปหาผู้ชายก่อนเลย555+
ไปถึงก็ไปหาพี่หนึ่งแล้วก็เปลี่ยนเครื่องแต่กายก่อนเลยอันดับแรก
แล้วก็ไปลงทะเบียนได้แถวที่3ตอนแรกไม่รู้ว่ามันดียังไงมารู้ตอนหลังว่าได้เลขนี้ก็ถือว่าคุ้มหละ555+
พอลงทะเบียนจบเขาก็ให้มาอีกทีตอน5โมงครึ่ง รี่ก็เอาของไปตรวจก่อน ทีมงานบอกว่าของรี่ไม่ผ่านให้ได้แค่ชิ้นเดียว ช๊อคสิค่ะอาการนี้
เพราะโทรไปถามแล้วบอกว่าอย่าถุงใหญ่หละกัน แล้วเวปก็บอกว่าไม่เกิน5ชิ้น อย่างยั๊วอะมันให้เราเลือกว่าจะให้อะไร แล้วก็พูดว่าแล้วแต่น้องนะถ้าสตาฟเกาหลีไม่ยอมน้องก็ต้องทำใจนะค่ะ ของที่รี่เอาไปนะ มีเสื้อ2ตัว ที่ระบายสีใช้กระดาษทราย2ชิ้น พัด ลูกดิ่ง(เรียกไม่ถูกอะที่มันหมุน ๆแล้วมีเสียงดังอันละ10บาท ของเล่นโบราณ)ขลุ่ยไม้ สายลิสแบนในหลวง กล่องดนตรีเป็นไม้ ลูกโป่งวิทยาศาสตร์ แล้วก็การ์ด หมดแล้วมั้ง ของพี่หนึ่งก็มี สร้อยข้อมือ ปลาตะเพียน กางเกงเล3ตัว พูดไปมันก็เยอะนะเนี่ย555+ แล้วทำไมไม่บอกแต่แรกว่าชิ้นเดียว รี่ก็ไปถ่ายรูปแล้วก็มาปรึกษากะพี่หนึ่ง รี่กัยพี่หนึ่งก็เลยต้องวุ่นไปหากล่องมาใส่ให้มันได้แค่ชิ้นเดียวให้ได้ วิ่งขึ้นวิ่งลงกันหนุกเลยอะ แล้วมันก็ไม่ได้เพราะไม่มีกล่องใหญ่ ก็เลยต้องมานั่งยัดใส่กล่องที่พี่หนึ่งเอามา แล้วมันก็ประสบความสำเร็จไปบางส่วน เหลือ ปลาตะเพียน กล่องดนตรีที่ใส่ไม่ได้ ก็นั่งคุยกันไปเอาไงดี หันไปเห็นของน้องคนนึงเขาเอามาให้ด๊องหลายอย่างเหมือนของเราแต่รวมเป็นหนึ่งแล้วผ่าน เท่านั้นหละค่ะความคิดบรรเจิดทันที เกิดการเลียนแบบขึ้น แล้วก็ประสบความสำเร็จอย่างงามค่ะเพราะเราสามารถใส่ของให้จนครบได้55+ตามรูปด้านล่างเลย
รี่ต้องขอบคุณพี่หนึ่งมากกกกกกก ที่อยู่กะรี่ จนรี่เข้าไปในงาน ถ้ารี่ไม่ได้พี่หนึ่งนะรี่คงทิ้งลงถังแถวนั้นไปแล้ว เพราะตอนนั้นโมโหมากกกกกกกกกก เวลาก็กระชั้นชิดเหลือเกิน รี่ต้องขอบคุณจิง ๆ แล้วก็ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ลงไปส่ง แล้วพี่หนึ่งกลับไงหรอค่ะ ฝ่าด่านออกไปได้ยากป่าวเอ่ย
พอรี่ไปรอตามแถวหมายเลขที่ได้รับปุ๊บเขาก็บอกว่าหนุ่ม ๆ มางานแถลงข่าวช้าเพราะฉะนั้นเราก็ต้องนั่งรอค่ะ เขาจะพาเราไปตอน6โมงครึ่ง
รออีกแล้วหรอรี่คิดเลยนะ เนี่ยฉันต้องมานั่งรอแกอีกแล้วหรอเนี่ย รอแล้วก็รออีก สักพักเสียงกรี๊ดก็มาดังมากกกกกกกก ได้ยินวอนเฮดังมากเลยอะ จนข้างบนก็ลงไปข้างล่างกันหมด แต่ก็ไม่เห็นอะไรเพราะที่เขาแถลงมันเป็นร้านอาหารถ้าไม่ไปจองโต๊ะอาหารไว้ก็คงไม่เห็นหรอกเพราะอยู่บนชั้นลอยด้วย พูดง่า่ย ๆตรงนั้นการจราจรอัมพาตเลยค่ะไม่ต้องซื้อของ ไม่ต้องใช้ลิฟกันไปเลยทีเดียว
พอถึงเวลาเขาก็พาลงมาชั้น5มาถึงไม่ได้เข้าไปเลยนะค่ะ ก็ต้องมานั่งรอ รออีกแล้ววัน ๆ ไม่ต้องทำมาหากินอะไรรอกันอย่างเดียวจิง ๆ
หิวมากด้วยเพราะรี่ไม่ได้กินอะไรตั้งกะเที่ยงแล้วอะ จะออกไปก็กลัวเข้าไปแล้วเราไม่ได้เข้าซวยอีก ก็ต้องนั่งกันไปแบบนั้นหละ ก็คุยกะน้อง ๆ แถวเดียวกัน น้องคนหน้ารี่ให้ หมวกอาบน้ำกับกางเกงชกมวย อีกอย่างอะไรจำไม่ได้ น้องเขาก็รวมให้เหลือชิ้นเดียวเหมือนกัน
หลังรี่เป็นเด็กมต้นเองอะ ชอบชินดงมากกกกก ให้อะไรไม่รู้เพราะน้องเขาไม่ได้โชว์แต่ดูแล้วชินดงได้ของรี่ไปก็คุ้มหละหลายชิ้นมาก แถวชินดงให้ของไทย ๆ กันทั้งนั้น น้องอีกคนก็ให้เครื่องดนตรีไทยเหมือนกันแต่เห็นไม่ถนัด หิวข้าวก็หิวเพราะไม่ได้กินอะไรไปตั้งกะเที่ยง ไม่ใช่ตื่นเต้นนะ แต่ว่ารี่พักพร้อมเด็กเลยไม่ได้กินอะไรเลยไปไม่ทัน หิวมากกก ทำได้แต่รอ แล้วก็รอ จนทุ่มกว่า ๆ เขาก็เรียกเข้าไปทีละแถว ก่อนรี่จะเข้าไปเห็นกระเป๋าเครื่องสำอางค์กะเสื้อผ้าออกมาเพียบ แสดงว่าแต่งหน้าอยู่แน่นอน(เฮ้ออยังห่วงหล่อกันอีกนะเนี่ย)
แถวที่1เข้า ตามด้วยแถวที่2 แล้วก็แถวที่3(แถวรี่แล้วเย้ยยยย)
เข้าไปนะเห็นวอนด้วยอะ(หมายเลข1คือวอนนะ) เล่นกับแฟนคลับอย่างเป็นกันเองมากเลยอะตอนถ่ายรูปน่าร๊ากกกมากเลยอะ เห็นแล้วอิจฉาเลยอะ เขาให้ตั้งแถวถ่ายรูปเพราะจะต้องมีคนนั่งและยืน แต่ไม่มีใครนั่งกันจะยืนข้างวอนกันหมด มันก็เลยวุ่นวาย คนยืนได้กอด คนนั่งก็จะกอดด้วยไม่ยอมกันมันเลยวุ่นวายเสียงดัง (ฮยอกกะชินดงก็ออกมายืนดูด้วยนะตอนนี้ หัวเราะคิกคั๊กอะไรก็ไม่รู้อยู่กัน2คน ดูท่าทางจะตื่นเต้นกันมาก 2 คนนี้) แต่รี่เห็นแล้วอิจฉาน้องที่ได้วอนมากเลยอะ วอนแกน่าร๊ากมากเลยอะรอยยิ้มก็สดใส สตาฟก็เลยเดินมาบอกแถวรี่ว่าเดี๋ยวพี่จะตั้งแถวให้น้อง ๆ ต้องตั้งแถวนะค่ะ พอวอนจบก็ไปที่ ด๊องค่ะ(หมายเลข2เป็นด๊อง)แค่เดินก็เรียกเสียงกรี๊ดไปได้หลายตลบมากเลยอะ เล่นเอาด๊องตกใจหยุดชะงักเหมือนกัน ข้างนอกนี่ชะเง้อกันกระจายเพราะว่าข้างในก็กรี๊ดกันได้ดังมาก น้องคนแรกก้าวไม่ออกหรืออย่างไรรี่ไม่ทราบได้เพราะไม่ยอมเดินจนสตาฟบอกว่าน้องเดินค่ะ อันนี้ก็วุ่นวายไม่แพ้กันนะ เพราะแต่ละคนจะยืนไม่นั่งเพราะเห็นจากวอนแล้วรู้ว่าเป็นอย่างไรก็เลยจะยืนค่ะไม่นั่งค่ะทีมงานก็ต้องจัดแถวให้ใหม่วุ่นวายดีอะ แต่รอยยิ้มด๊องไม่สดใสเหมือนวอน ยิ้มแบบการค้าอะ (คงเข้าใจนะว่าแบบไหน)รี่ว่าน้องเขาต้องเหนื่อยมากแน่ ๆ เลยอะ ยิ้มแบบเหนื่อย ๆ ไงไม่รู้ ตอนเข้าแถวรออยู่ สตาฟมันขำของที่รี่ถือ
ไปให้อะขำกันใหญ่เลยกะพัดเนี่ย แล้วที่บอกว่าสตาฟเกาหลี ผู้จัดกการจะว่า รี่จะบอกว่าซึงหวายืนอยู่ข้าง ๆรี่นี่หละฟุ๊บหน้าไปกับผู้จัดการผู้หญิงอีกคนสงสัยจะเหนื่อยแล้วก็ง่วงด้วยมั้ง พูดอะไรเป็นเกาหลีก็ไม่รู้แล้วก็ฟุ๊บ หน้าไม่ใสนะไม่เนียนด้วย มีรอยสิวแต่หล่อ ถ้าแต่งหน้าด้วยนี่เอสเจก็อายได้เหมือนกัน555+(เพราะเคยมีคนทักผิดมาหละคิดว่าเป็นซีวอน55+) เขาไม่ได้ว่าอะไรเลยพี่หนึ่งของทุกอย่างอยู่ในถุงดำหมดรับปุ๊บยัดใส่ถุงดำปั๊บ ศิลปินยังไม่ทันเห็นเลยด้วยซ้ำมั้งว่ามันคืออะไร
จบจากด๊องก็ถึงแถวรี่หละ ตอนรี่ให้ของรี่รู้ว่ารี่ไม่ได้มองหน้า รี่ยื่นให้แล้วก็happybirthday ชินดงก็ทำเสียงตื่นเต้นแล้วก็บอกว่าโอ้ขอบคุณครับ(แค่นี้หละรี่ก็ปลื้มหละ555+)รี่ก็ยืนหน้าชินดงประมาณ2วิแล้วในตอนนั้นหัวมันก็เกิดการโต้แย้งขึ้นว่าจะยื่นมือไปก่อนดีไหม แต่ชินดงก็ไม่ได้ยื่นมาก่อนเหมือนเด็ก ๆเหมือนกัน อีโก้ความเป็นกุลสตรีมีสูงเกินรี่เลยไม่ได้ยื่นมือ สรุปรี่เลยไม่ได้กอด555+ สงสัยทั้งงานมีรี่คนเดียวแน่ที่ไม่ได้กอดศิลปิน แต่ตอนถ่ายรูปรี่ยืนชิดชินดงเลยนะคึคึ ตอนนั้นในหัวคิดว่าจะคล้องแขนดีไหม555+(ถ้าคล้องรี่คงตายแถวนั้น)
แถวรี่ไม่วุ่นวายนะแต่ก็ไม่มีใครอยากนั่งด้านล่างเหมือนกัน ต่อไปก็เป็นซองมิน รี่ก็ได้เห็นเหมือนกันนะแต่แป๊บเดียว เพราะสตาฟไล่อย่างเดียวไม่ให้อยู่ใครที่ได้คนแรกกะสุดท้ายอะไม่คุ้มเลยเพราะเห็นไม่กี่คน สรุปรี่เห็นไป5ขาดทึกกะคังอิน ถ้าถามหน้าตานะรี่ตอบได้คำเดียวว่าเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แค่ชินดงผอมกว่าล่าสุดที่รี่เห็น ไม่รู้เป็นเพราะรี่เห็นบ่อยหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ
แต่ว่าหนุ่ม ๆ แต่งหน้าแล้วก็ไฟส่องหน้ามันก็เหมือนในจอทีวีดี ๆนี่หละ รี่อยากจะบอกว่าด๊องกะมินฮยอกนี่โหลดได้ใจมาก555+