김기범 Kim Ki Bum คิม กี บอม

ไอ่ที่ถืออยู่ มันของโคอารา เรื่อง #love 2 จ้า
อีกนิดเดียวก็กลายเป็นหมีละ โคอาล่า 55+

หวัดดีจ้า น้องหญิง เป็นไงมั่ง

วันเสาร์ ที่ 19 นี้น้องหญิงว่างรึเปล่า ไปทานข้าวกะพวกพี่ๆ กันมั๊ย

คนอื่นๆ ถ้าว่างก็ไปด้วยกันนะ ส่วนที่ไหนนี่ ถามอีกรี่ ละกัน 55+

จากสัญญานี้นะที่รี่เคยลงไว้นะจ๊ะ ไม่รู้ลืมกันไปหรือยัง หรือไม่ได้ใส่ใจ555+
สรุปแล้วตาบอมเราไม่ได้ขึ้นคอนที่จีน อย่างที่เห็นในสัญญา เพราะไม่มีชื่อบอมนะจ๊ะ
เพราะฉะนั้นสาวกบอมทั้งหลาย โปรดทำใจกะคอนที่ไทยได้เลยนะจ๊ะว่ามันไม่เกี่ยวกะอาการบาดเจ็บแต่อย่างใด
น่าจะเกี่ยวกะสัญญามากกว่า เพราะฉะนั้นก็อย่าหวังกันมากหละกันเรื่องคอนที่จะเห็นบอม(แต่ก็อย่าเพิ่งหมดหวัง55+)
พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ทั้งหลาย เรามารวมหัวกันเขียนจดหมายส่งไป sm ให้บอมมาขึ้นคอนที่ไทยดีป่ะ555+
It true kibum can not supershow2 at chaina.

ว่าละรี่ อย่างที่รี่คิดแน่เลย ว่าบอมไม่ได้เซ็นสัญญาเป็นนักร้อง
ละเหมือนรี่ ไปอ่านสักที่มาเค้ามา LG เซ็นสัญญาไว้ 1 ปี ห้ามบอมไปร้องเพลงที่อื่นงี้นะ ไม่รู้จริงรึเปล่า
เราก็ได้แต่ทำใจอ่ะเเหละรี่ อย่างน้อยบอมก็ร่วมกับเพื่อนๆ ในการทำกิจกรรมอื่นๆ
MV Photobook อะไรไป ยกเว้นเพลงกะคอนเสิร์ต -*-

มีเเฟนๆ ที่เค้าไปส่งของขวัญให้บอม เค้าบอกว่าได้ส่งให้ถึงมือถึงตัวเลย ไม่รู้เป็นไงมั่ง
ได้แต่รอให้เค้ามาเล่าให้ฟัง

i think so
cuz of his new movie, which will start 15th september
hope this movie get lot of success
i can't wait for his new movie
so exicted about that ^_^

หรือเข้าไปที่เวปนี้นะค่ะ
http://cherbaseshops.weloveshopping.com

อันนี้เป็นสถานที่ ที่บอมถ่ายโฆษณานะจ๊ะ
OZ Generation 090908



ปล. ตอนนี้รี่กำลังนั่งดูที่หนุ่ม ๆ นินทาแฟน ๆชาวไทยอยู่ ตอนที่หนุ่ม ๆ มางานซี้ด ครั้งที่2
คลิปนี้ไม่มีใครยอมทำซับสักที อยากดูแบบไม่ต้องมานั่งแปลเอง555+
บอกได้คำเดียวว่าฮยอกแกบอกว่า ความดังของพวกเขาอาจก่อให้เกิดโศกนาฏกรรมได้ 555+
เพราะแฟน ๆเบียด กันมากที่สนามบิน ใครไปรับเอสเจ(เืมื่อหลายปีก่อน)งานซี้ดครั้งที่2คงจำกันได้นะจ๊ะ

kibum oz September

from: baidu kibum's bar

I don't like this hair style.
he look like kumarntong.(r u know?)

คอนก็ไม่ขึ้น
ยังจะไปแอ๊บถ่ายโปสเตอร์คอนอีกนะตาบอม

ขอบคุณสยามโซน
ผู้ชายขาโก่ง55+

kibum poster supershow2
a man is a leg to arch.

เอมเอ็มวีตัวใหม่ของ เอ็มมาฝากจ้า
Super Junior-M(슈퍼주니어-M)_Super Girl(슈퍼걸)

เครดิต sment youtube

รี่ชอบรูปนี้อ่ะ ท่าเทห์มาก แถมสายตา
ถ้าอยู่ใกล้ๆ ท่าจะละลายไปข้างนึง
เมื่อคืนรี่ฝันเห็นคิบอมอ่ะ ฝันว่าบอมร้องเพลงท่อนที่เป็นของทงเฮ 55+
ยังมีการเก็บไปฝัน 55+

วันนี้รี่ไปหาหมอมา..รี่คาดว่าตัวเองเป็นไมเกรน และก็เป็นจริงๆ
หมอก็ให้ยามา อ่อนกว่าที่รี่กินอีก
รี่กะลังคิดว่า เอ่อ...ที่จริง ชั้นรักษาตัวเองก็ได้
เป็นอะไรรี่ก็หายากินได้หมดเลย...
ไปหาหมอแต่ละที หมอให้ยามาหน่อมแน้มมากเลยอ่ะ

โก่งไม่ว่านะรี่
คิดแบบทะลึ่งหน่อยๆ เป้าแอบตุงด้วยนะ 55+

what did you mean?
please

kibum oz

super show II

เรื่องเล่านะค่ะ

10/09/2009

- เสี่ยงตั้งแต่เข้า ตม. กันเลยทีเดียว พอผ่าน ตม. มาเรียบร้อย ปรากฏว่าโดนเรียกเข้าตรวจเพื่อ x-rays สิ่งของในกระเป๋าค่ะ ต.ม. ถามอะไรไม่รู้เป็นภาษาเกาหลี งงมากมาย พอบอกว่า English please เขาก็ตอบกลับมาเป็นเกาหลี แต่จับใจความ กับbody langeageแล้ว เหมือนเขาต้องการจะเช็คกระเป๋าเนื่องจากว่ากระเป๋าใบใหญ่มาก *-* คือสงสัย
กลัวว่าขนอะไรมาขายหรือเปล่า พอเปิดออกมาก็เจอแต่กล่อง ต.ม. ก็ถามว่า มันคืออะไร
(ภาษาเกาหลีคือ O@#$%&*^& 55) ทำไมเยอะจัง และแล้วเราทั้งสองคนก็ โดนรื้อกระเป๋ากระจุยกระจายก็เลยค่ะ -*-แต่พวกพี่ก็บอกเค้าไปว่า เป็นของขวัญจะเอามาให้คิบอม มีตม.แก่ๆๆ คนนึงบอกว่าไม่รู้จักคิบอม อิอิ แต่อีกคนนึง หนุ่มๆหน่อย เค้าก็บอกว่า super junior แล้วเค้าก็คุยๆๆกันสองคน สุดท้ายก็ปล่อยออกมา (ฮ่วยกว่าจะรู้เรื่อง ถามเป็นภาษาอังกฤษ ตอบกลับมาเป็นภาษาเกาหลี ฉันจะรู้เรื่องกะแกมั้ยยยยยยยยยยยยยย แอร๊กส์)

- แบกกระเป๋าเข้าที่พัก พอวางกระเป๋า โชคดีได้เช็คอินตั้งแต่เข้าไปพักไม่ต้องรอถึงบ่ายสอง พอวางกระเป๋าเสร็จก็จัดของแบกใส่กระสอบหอบหิ้วออกมา โดยอาศัยลายแทงเพียง 1 รูปถ่ายที่ได้มาจากเอลฟ์จีน เท่านั้น
ปรากฎว่าวันแรกเดินมาเจอเลขที่บล็อกซึ่งใกล้เคียงกะหอบอมมาก ดีใจสุดๆๆ เยสส ^ ^ แต่..พอเดินมาเรื่อยๆ เลขที่บล็อกของบอมกลับหายไป สองคนหิ้วของกันคนละหู เดินขึ้น เดินลงกันอยู่แถวนั้น หาเท่าไรก็หาไม่เจอ เดินเกือบ ๆ 3 ชั่วโมงก็หาไม่เจอ แล้วของ หนักมากประมาณ 8 โล o_O!! แล้วต้องเดินขึ้น-ลง เขาแถวๆนั้นตามหา
- มีลุงที่กวาดถนนข้างๆมาช่วยหาด้วยล่ะ น่ารักจริงๆ แต่ฟังลุงไม่รู้เรื่องอ่ะ เง้อ T__T แกพูดเป็นภาษาเกาหลี แต่แกก็อุตสาห์เดินไปถามตึกออฟฟิศแถวนั้นให้ด้วย น่ารักจริงๆ จุ๊บุ จุ๊บุ คร้า คุณลุง

- สุดท้ายเปลี่ยนใจไปรอ SM เพราะคิดว่าวันนี้ต้องให้ของให้ได้ เพราะจะให้แบกของแล้วเดินตามหาต่อไปคงไม่ไหว
เนื่องจากยิ่งเดิน ยิ่งหนัก และเป็นอุปสรรคในการเดินทางและการตามหามาก ระหว่างทางที่จะไป SM ก็หลงไปหลงมาอยู่นั่นแหละ แต๊ แต้ แต่ สวรรค์ยังเข้าข้างคนแก่ เย้ยย คนดี โชคดีมีน้องที่เคยมา โทรบอก โทรถามตลอดทาง (ซาบซึ้งๆๆๆ) มาถึง SM ประมาณห้าโมงเย็นได้ ด้วยความโชคดีหรือความบังเอิญก็ไม่รู้ เห็นรถของ หนุ่มน้อย??ทงเฮ (4 ห่วง ทะเบียน 1xxxx ) อยากจะกรี๊ดอย่างบ้าคลั่ง โฮ๊ะโฮ๊ะ ก็เลยตั้งใจว่า เอาหว่ะ ยังไงก็ให้ทงเฮไว้ก่อน เพราะยังไงก็ถึงมือบอมแน่นอน และจะไม่แบกกลับเมืองไทยแน่นอน มันหนักมาก 555+(น่านๆๆๆ มั่นใจสุดๆ อิอิ)
เพราะไม่รู้ว่าคิบอมอยู่ข้างบนหรือเปล่าเนื่องจากถามเอลฟ์แล้วเค้าบอกว่าเค้าไม่แน่ใ
จว่า คิบอมอยู่ข้างบนหรือเปล่าเพราะยังไม่เห็น

- นั่งรอๆๆๆๆ จนประมาณสองทุ่มกว่าๆๆ เห็นเอลฟ์แตกตื่นปรากฏ ว่าเป็นฮีค่ะ แม่นางคิมฮี (คุณแม่ของบอมน้อย คริคริ) ขับรถออกไปอย่างว่องไว ก็รอต่อ รอ จนจะสามทุ่ม สุดท้ายแบบหันมามองหน้ากันแบบว่าวันนี้เหนื่อยมากๆๆ แล้วเพลีย ก็เลยคุยกันสองคนว่า ถ้าสามทุ่ม ทงเฮยังไม่ลงมาเอาไงต่อดี เพราะถ้าพรุ่งนี้จะหิ้วแบบนี้ไม่ไหวแน่ๆ มันหนัก ก็เลยบอกว่าถ้าสามทุ่มกว่าๆยังไม่ลงมาเราคงต้องกลับไปพัก เพราะเหนื่อยมากๆ ฟู่วว์ ปรากฎว่า พอสามทุ่มกว่าๆ โอ๊ะ นั่นๆ ช่วยกันเล็งซิยะ ใช่มั้ยนั่น ใส่ผ้าปิดปากด้วย กีสสส หนุ่มน้อยทงเฮเดินลงมา ดีใจสุดๆๆ วิ่งกันคนละข้าง นูน่าวิ่งหอบของเข้าไปด้านข้างรถทงเฮ ส่วนพี่ยืนอยู่หน้ารถ เนื่องจาก แก่ เอ้ยย วันนั้นมีเอลฟ์ไปรอพอสมควร กลัวจะพาสังขารแทรกไปไม่ไหวค่ะ ฮา!!

วินาทีแห่งการพูดคุยและการส่งของระหว่างนูน่ากะทงเฮ แต๋น แต่น แต้นนน
ภาพและคลิปอาจไม่ชัดนะค่ะ เพราะตอนที่ถ่ายพี่ก็ลุ้นไปว่านูน่าจะดันไปถึงด้านหน้าได้หรือเปล่าเพราะมีของเยอะมา
ก ก็เลยจะโดดๆนิดหน่อย คือห่วงถ่ายก็ห่วง กลัว กลับมาแล้วมีคนสงสัยไม่เชื่ออีก หลักฐานก็ต้องมี ห่วงว่าจะแบกของถึงหรือเปล่าก็ห่วง แบบว่าห่วงหน้าพะวังหลังอ่ะคะ ^ ^

นู๋น่าแหวกฝูงชนสำเร็จไปยืนบังไม่ให้ทงเฮปิดประตูรถ คิคิ น้องไม่สบายนะค่ะ ใส่ผ้าปิดปากลายกระต่ายน่ารักเชียว

noona : ทงเฮ อ่า~~~~~
donghae : ummmm~~~
nuna : i'm Thaifan
donghae: Oh~~ สวัสดีครับ
Noona : แล้วนูน่าก็ส่งของให้ทงเฮ (ตอนนี้น้องนั่งอยู่ที่เบาะรถแล้วนะคะ นูน่าวางของลงบนตักน้อง โดยมิเกรงกลัวว่าน้องจะหนัก คริคริ โยนเต็มที่ ไม่รู้ว่าด๊องน้อยจะเป็นไงมั่ง *-*)
donghae : ขอบคุณคับ (พูดเป็นภาษาไทย โอ้วว ภาษาไทยด้วย แม่อยากจะดีดดิ้นให้ตาย)
nuna : can i deposit for Kibum (นูน่าทำทงเฮ หน้าแตก *-*)
donghae : Kibum (หน้าตาเหวอ ๆ )
Noona : Yes this gift for kibum *-*
donghae : ok ok~~~ (นู๋น่าบอกว่าเสียงน้องนุ่ม ๆ ) แล้วก็ยิ้มให้ (ตาต่อตา ฟันต่อฟันค่ะ ส่ง eye contact ให้กันด้วย ฮิ้วว น้องก็รับของแล้วยิ้มวางไว้ข้างเบาะที่นั่ง ( เห็นว่ายิ้มได้จากสายตา) แล้วก็จะมีตุ๊กตาเปเปอร์มาเช่เป็นรูปนักมวยเลียนแบบหน้าบอมอันนึง ส่งไปให้ด้วย (ดูจากรูปนะคะ) เพราะยัดใส่ถุงไม่ได้มันเต็มไปด้วยของขวัญ ตอนน้องรับตุ๊กตาน้องขำตุ๊กตาเล็กน้อย แล้วก็วางไว้ที่หน้ารถ จากนั้นพอให้ของเสร็จ ก็เดินกันออกมา เยสสส เล็งถูกเป้าหมาย?? แล้วว ส่วนพี่ก็ถ่ายช็อตที่ขับรถออกไปต่อ เนื่องจากรอว่านู๋น่ามันอยู่รอดปลอดภัยมั้ยปรากฎว่าพอเดินออกมาแบบว่าสองคนยิ้มให้กั
น ประหนึ่งทำภารกิจโลกสำเร็จ อิอิ เย้ๆๆ ของถึงมือบอมแน่นอน แล้วก็รอให้น้องขับรถออกไป เสร็จแล้วก็กลับมาพักอ่ะ เพราะเดินต่อไปไม่ไหว ขามันร้าวไปหมด เปิดเน็ตให้คนช่วยหาที่อยู่ หาจุดหอของ บอมต่อ
(ทำไมมันช่างยากเย็นแบบนี้คะ คุณลูกกกก)

ที่วงไว้คือแสงสะท้อนของถุงกระสอบสีขาวที่ใส่ให้นะค่ะ ส่วนตุ๊กตาจะอยู่ตรงพวงมาลัยรถ

11/09/2009

- 00.30 เจอหอบอมมมมมมมมมมมมมมมแล้ว ดีใจสุด ๆ เมื่อได้ที่อยู่ของบอม ก็เลยนอน เช้าจะได้ลองแวะไปดู
(ตรงนี้พี่เริ่มเบาใจแล้วอ่ะว่ายังไงบอมก็ได้รับของขวัญแน่นอน ส่วนประเด็นการตามหาบอมก็คือไม่ได้คาดหวังอะไร
แล้ว คือ เจอก็ดี ไม่เจอก็ไม่เป็นไร (จริงๆ นะ จริ้งง จริ้งง) เพราะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าน้องอยู่โซลหรือเปล่า จะไปถ่ายหนังต่างจังหวัดหรือเปล่าก็ไม่ทราบได้) แต่ ณ ตรงนั้นคือต้องตามหาหอบอมให้เจอเท่านั้น

- ตื่นเช้ามากินข้าวอาบน้ำ นั่งรถไฟไปขึ้นที่ Yeoksam Station แล้วก็เดินไปไม่ถูก เรียกแท็กซี่ คันแรกปรากฎว่าไม่ไป
เค้าบอกว่าอยู่แถวๆเนี่ยล่ะ (ถ้าตรูไปถูกจะเรียกแท็กซี่มั้ยยยยยยยยยยย) เรียกคันที่สอง ปรากฎว่าเบอร์ที่ได้มาจากในเน็ต
ไม่ว่าง ไม่ติด เลยต้องอาศัยเบอร์จากในรูปที่เอล์ฟจีนส่งมาให้ทางเอ็ม เค้าก็โทรไปถามให้ สุดท้ายได้ไป ถึงหอบอมแล้ววววว ดีใจสุดๆ มาดูสภาพหอคุณชายของเรากัน ก็นั่งรอสักพักๆ แล้วก็ไปเดินเที่ยวต่อ กะว่าเดี๋ยวมาอีกทีตอนเย็นๆค่ำๆ

(ลายแทงหอบอม ขึ้นสถานี yeoksam station รถไฟฟ้าใต้ดินสีเขียว หัวมุมถนนหอจะมี Starkbuck เดินเข้าซอยนิดเดียว ส่วนรายละเอียดอื่น ใครจะไปหาค่อยมาถามทีหลังแล้วกัน จำได้จนวันตาย อิอิ) รับรอง ไม่มีกั๊ก!!!


ตอนเย็นก็ไปดูที่ sm ว่ามีรถน้องอยู่หรือเปล่า แล้วก็นั่งรถจนได้เวลาพอสมควรอ่ะ แล้วก็แว่บไปดูที่หอน้องต่อ

ส่วนรูปที่มีหลุดออกมาในวันนี้พี่ไม่แน่ใจนะค่ะว่าเป็นวันนี้หรือเปล่า เพราะเท่าที่รู้บอมออกไปกะ sj ในวันเสาร์ที่ 12 ตาม
คำบอกเล่าของเอลฟ์ที่เจอหน้า SM (ไปไหนกันนิ๊ อย่าให้จับได้นะ ชริ)

12/09/2009

- เช้าก็แว่บไปดูที่หอ แล้วก็กลับ มีความสุขกะการเดินไปเดินกลับระหว่าง yeoksam station กับหอบอมเป็นที่สุด ประมาณ ไม่เห็นตัวแต่ฉันเห็นหลังคาบ้านก็ยังดี 555 (จากสถานีรถไฟไปหอน้องใช้ระยะเวลาเดินทางก็พอสมควรนะ แต่ด้วยอากาศทำให้ ไม่ร้อนเลยเดินแบบชิวๆ มีความสุข แต่ถ้าเดินแบบไม่มีจุดมุ่งหมาย เหนื่อยทีเดียวเพราะต้องขึ้นเขา-ลงห้วยแสนสาหัส (ถ้าไม่ใช่หอบอม ออมม่าใหญ่บ่นแหลก)

- เย็นก็ไป SM จะแวะไปซื้อของที่ร้าน everysing ไปไม่ถูก อิอิ ถามทางจากเด็กๆหน้า SM เธอก็ไม่คุยอังกฤษ จนลุงยามตึก SM เดินมาถาม ก็เลยลองดู ปรากฎว่าลุงแกพาเดินไปดูแผนที่หน้าประตู SM อิอิ แต่พูดเป็นภาษาเกา (จะรู้เรื่องมั้ยค่ะคุณลุง 55 ลุงหน้าตึก SM ใจดีแต่เค้า ฟังไม่รุ้เรื่องง่ะ)

- สุดท้ายเดินไปถามเด็กหน้าตึกกลุ่มหนึ่ง น้องๆน่ารัก บอกทางเป็นภาษาเกาหลีปนอังกฤษ 555 งงคับท่าน ในที่สุดน้องคงมีน้ำใจ (หรือ ระอายัยป้าสองคนนี้ก็ไม่รู้ 55 ) เลยบอก บอกว่า follow me สงสัยกลัวงง เดินไป นูน่าก็เป็นผู้สัมภาษณ์ (มันโม้นั่นเอง) ก็หนุกดีนะ อีกฝั่งคุยอังกฤษ อีกฝั่งคุยเกาหลีผสมอังกฤษคำ คุยกันรู้เรื่องด้วย ก็เลยถามว่ามาเฝ้าใคร เค้าก็บอกว่าเค้าเป็นเอล์ฟ ก็เลยบอกว่าพวกเราเป็นเมนคิบอม น้อง ๆเค้าก็พอได้ยินแบบนั้น ก็ โอ้ว คิบอม แล้วก็บอกว่า เหมือนว่าคิบอมวันนี้ไม่อยู่ที่โซลนะ น้องออกไปกะ sj ไปกินเหล้า (เชอะไอ้บอม ฉันมาหาแต่หนีไปกินเหล้าเหรอ) ก็เลย โอเค คืนนี้ซื้อของเสร็จ กลับไปแพคกระเป๋าเตรียมกลับบ้านพรุ่งนี้เลย


สรุป ของขวัญเมื่อถึงมือทงเฮก็คงถึงมือคิบอมแน่นอน เพราะทุกสิ่งอย่างในกระสอบใบนั้น ก็คือของบอมล้วนๆ ไม่มีใครใช้แทนกันได้


สุดท้ายนี้ ตลอดทริปการเดินทางครั้งนี้ ผิดหวังเหมือนกันกับการไม่พบคิบอม แต่ของขวัญคงเดินทางถึงเจ้าของวันเกิดแล้ว และบอมคงรับรู้ถึงความรู้สึก ความห่วงใย แล้วก็ความรักที่พวกเรามีให้ จากสิ่งของที่ทุกคนตั้งใจทำกับมือ ของขวัญที่บางคนเดินหาตั้งใจซื้อให้กับเค้า และความรู้สึกของพวกเรา ที่ส่งผ่านไปในการ์ดแต่ละใบใส่ photobook และแรงกายที่เดินหอบของขวัญขึ้นเขาลงเขาเกือบหนึ่งวันเต็มๆๆ เพื่อจะส่งของให้เค้า
และสุดท้ายนี้ (ขออีกสักที กร๊ากก) ขอบคุณคนพิเศษเหล่านี้ที่ถ้าไม่มีกลุ่มคนพวกนี้ การตามหาที่พักหรือการส่งมอบของขวัญคงไม่สำเร็จเลย ขอบคุณจริงๆ ถึงแม้ว่า บางคนแม้จะไม่ใช่เมนบอมแต่ให้ความช่วยเหลือแบบสุดกำลังเพื่อให้ได้ส่งมอบของขวัญ และเพื่อให้เจอบอม
Special Thanks
- ชมพู่ (เมนคิมฮี) ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือในการหาที่อยู่ของบอม โทรบอกทางตลอดทุกวันตั้งแต่ไปถึงโซล โทรถามเป็นระยะๆ สำหรับการเดินทาง และถ้าไม่มีความช่วยเหลือนี้ เราก็คงยังหาที่อยู่บอมไม่ได้
- fiat_beam, kimins ขอบคุณสำหรับที่อยู่ของบอม ที่นั่งไล่หาจากกูเกิ้ลหลาย ๆ สิบหน้ากว่าจะหาเจอ ขอบคุณที่ไม่เลิกหาตั้งแต่หน้า 3 ถ้าหมดหวังตั้งแต่หน้า 3 เราคงไม่เจอที่อยู่ของบอมในหน้าเกือบๆหลังสุด
- sasa, cheou cheou, s เอล์ฟจีน ขอบคุณสำหรับการบอกแหล่งสังเกตที่ใกล้หอบอม ซึ่งนำมาของที่อยู่ที่ได้ และขอบคุณสำหรับรูปหอที่เหมือนโชคช่วย เป็นที่อยู่ของหอที่มีเบอร์ใกล้เคียงติดอยู่
- โจ ขอบคุณที่เป็นตัวเชื่อมติดต่อกับ cheou cheou ให้อีกที
- เอล์ฟเกาหลี (เมนฮี คังอิน ซองมิน) ที่พาเดินไปที่ everysing และพูดคุยนิดหน่อยๆ ขออนุญาติน้อง ๆ ลงรูปไว้แล้วในบล็อก ขอบคุณสำหรับความน่ารัก ของเอล์ฟเกา ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าคิบอมยังไม่ไปไหน ขอบคุณที่ทำให้เราหายสงสัยกะข่าวลือต่าง ๆ
- ขอบคุณลุงกวาดถนนตึกย่าน yeoksam ที่ใจดีพาไปเดินหาหอบอมด้วยกัน
- ขอบคุณลุงยามหน้าตึก SM นะค่ะที่พาเดินไปเฉียดหน้าประตู SM แหม่ๆ ทำไมคุณลุงไม่พาเค้าเดินเข้าข้างในอ่ะ อิอิ
- ขอบคุณสาวๆ บ้านไร่นะคะ ที่ให้กำลังและคอยลุ้นกะทริปครั้งนี้
- ขอบคุณแนนน้อย (เกิร์ลยูชายน์) นะค่ะ สำหรับกำลังใจ ขอบอกไว้ตรงนี้เลย ทงเฮน่ารัก ไม่มีกล้ามเลยย่ะ 555555
- ขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งให้ก่อนเดินทางขึ้นเครื่องนะค่ะ

และสุดท้าย (ยังมีอีกที 55)

ขอบคุณ ทงเฮ ขอบคุณที่ลงมาในเวลาที่เราเกือบหมดหวัง ขอบคุณรอยยิ้ม ขอบคุณที่รับของขวัญ และขอบคุณสำหรับคำตอบรับว่า ok ok วันเกิดปีนี้ต้องขอบคุณผู้ชายคนนี้จริงๆ ในวันเกิดเราก็ได้เห็นหน้าเจ้าของวันเกิดเพราะผู้ชายคนนี้ และแม้แต่ในวันส่งมอบของขวัญเพื่อให้ถึงมือเจ้าของวันเกิด พวกเราก็ยังได้คุณเป็นคนส่ง มอบต่อให้อีก เหมือนบังเอิญแต่มันเป็นเรื่องจริงจริงๆ
และที่สุด ต้องขอบคุณคิบอม แม้จะไม่ได้เป็นการส่งมอบกะมือจริงๆ แต่ก็มีความสุขที่คุณได้รับของจากพวกเราไป หวังว่าปีหน้าเราคงมีโอกาสได้ให้ของขวัญวันเกิดคุณกับมือของคุณจริง ๆ นะ ถึงแม้ว่าเราจะไม่เจอคุณ แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องขอบคุณคุณ เหมือนทริปนี้คุณทำให้เราเห็นอะไรหลาย ๆ อย่างที่ผ่านมา คุณทำให้เราได้เห็นความจริงอะไรบางอย่าง คุณทำให้เราได้รับรู้สิ่งที่เราหรือหวั่นไหวกะข่าวบางข่าว ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าข่าวพวกนั้นมันไม่จริง ขอบคุณที่ทำให้การเดินทางของเราในต่างแดนครั้งนี้เราได้เห็นเพื่อนแท้ในยามที่อยู่ใน
สถานการณ์ลำบาก บีบคั้น แม้ไม่เจอคุณแต่คุณกะลังบอกถึงคำถามที่เมื่อเวลาเจอตัวคุณแล้วพวกเราจะถามใช่มั้ย

สุดท้ายนี้ (ขออีกสักที อย่างเพิ่งเคืองเค้าน้า เง้ออ) นี่คือสิ่งที่จะเขียนให้บอมก่อนที่พวกเราจะเดินทางกลับแต่ไม่สามารถให้ได้เนื่องจากย
ามที่หอบอมไม่รับเพราะเป็นกฎนะค่ะ แต่คิดว่าคุณลุงยามน่าจะบอกบอมแหละ ว่ามีแฟนไทยไปรอ

เครดิตก็บนรูป

รี่ รี่ติดต่อพี่พิมพ์ไม่ได้เลยอะ
ส่งเมล์ไปก็ตั้งหลายครั้งไม่เห็นแกตอบกลับมาสักทีเลยอะ
รี่ติดต่อได้ปะ