บ้านแห่งความรัก selina hebe ella แห่ง S.H.E.

ดีจ้านารุ พี่เนีย อารมณ์เสียจริงๆเลย

ขัดใจมากมานทำไมชุนวูไม่ใช้เวลาอันน้อยนิดให้เป็นประโยชน์

สงกะสัยต้อง นัดติวเข็มแล้วละ

แนะนำว่าต้องอ่านไปให้ตลอดแล้วจะรู้ว่าทำไมคนบ้านนี้ติดยัยโหดกัน

นารุพี่ใจจะขาด แต่ไม่เป็นไร 2 วันพี่รอได้

ไปบ้านป๋าจุนน้าจ้า

หวัดดีค่า

แวะมาเยี่ยมเยียนน่ะค่ะ

เจ๊เราน่ารักทุกภาพเลย

----------------------------------









โอววววววววววววววว~~

ทำไมช่วงนี้ชีวิตฉันมันช่างสับสนแท้เน้อ~~ –[]-;;

มันจามีเรื่องอะไรให้ฉันช๊อคอีกไหมนี่....เหอๆ =[]=

…อี่ตาชุนวูกับรุ่นพี่เป็นพี่น้องกัน....

…อี่ตาชุนวูมีคู่หมั่น...

...รุ่นพี่กับเส้าหานเคยเป็นแฟนกัน...

..เส้าหานเป็นแฟนกับเพื่อนนายชุนวู...

และเส้าหาน....เป็นคู่หมั่นนายชุนวู...

โฮกกกก~~~....ฉัน.....แทบไม่อยากเชื่อเลย..-[]-;;

แล้วยังมีเรื่องอะไรอีกนะ

..........อื่ม...............ออ....

พี่เฉินรักฉัน.....

...........................

..........................................

T_T….พี่เฉินรักฉัน..อันนี้ฉันช๊อคที่สุด......

ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นนะ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ฉันไม่อยากให้ความผูกพันของเราเปลี่ยนไปเลย

ฉันไม่ได้รักพี่เฉินแบบนั้น ฉันจะทำยังไงดี....

ตั้งแต่วันที่ฉันแอบได้ยินพี่เฉินพูด ...ฉันก็แทบไม่คุย ไม่มองหน้าพี่เฉินอีกเลย....เจ็บปวดจัง

ฉันไม่อยากทำให้พี่เฉินเสียใจ......แต่ฉัน...ก็ไม่ได้รักพี่เฉิน.........เฮ้อ~~~ TT_TT

หลังจากที่โซจินช่วยฝู่เจียวทำแปลงผักเสร็จ เธอก็ไปอาบนน้ำแต่งตัวใหม่ ออกมานั่งเล่นในสวนองุ่นพล่างครุ่นคิดถึงเรื่องต่างๆ ในขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น ไม่ได้รู้เลยว่า.....มีคนที่ตามเธอมาอยู่ และก็พยายามตามหาเธอ เพื่อที่จะคุยกับเธอ

“โซจิน”

กึก 0.0!!

พะ..พี่เฉิน !!! อึ๋ย!! ทำไงดีเนี่ย ฉันยังไม่อยากเจอตอนนี้เลย ทำตัวไม่ถูกอ่า เอาไงดี พี่เฉินเดินมาจะถึงตัวฉันแล้ว ถึงแม้ฉันจะไม่ได้หันไป ฉันก็รู้ล่ะ ว่าพี่เฉินกำลังเดินมาหาฉัน เอาไงดีๆๆๆ...

ใช่ !!!...ต้องหนี..เอาว่ะ

พี่เฉินโซจินขอโทษนะ \>M</

ในขณะที่โซจินกำลังลุกขึ้นวิ่งไปนั้น แขนของเธอก็ถูกคว้าเอาไว้อย่างรวดเร็วเช่นกัน

“โซจิน!!”

โซจินหยุดกึก..แต่ก็ยังคงไม่หันหน้าไปหาเจ้าของคำพูด

........ง่า...ทำไมฉันไม่ลุกเร็วกว่านี้ฟร่ะ TT^TT……….

“โซจิน...ในที่สุดพี่ก็ได้คุยกับเธอ...ทำไมโซจิน...ทำไมถึงหลบหน้าพี่ล่ะ...”

เสียงของคนถามฟังดู เศร้าเหลือเกิน โซจินกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

........ฉันจะพูดว่าไงดีเนี่ย >0< แง๊ๆ......

“เอ่อ....คือ.....” ง่า...ฉันจะพูดยังไงดี..อึดอัดจังเลยแง๊ๆ TT^TT

“โซจิน...เงยหน้ามาคุยกับพี่ได้ไหม?”

เฉินอี้ หันร่างของหญิงสาวให้มาเพชิญหน้ากับเขา...แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังคงก้มหน้าอยู่ ไม่ยอมเงยขึ้นมามองเขาแม้เพียงซักนิด

ยิ่ง....ทำให้ความรู้สึกของเขา....ร้าวมากไปกว่าอะไรทั้งนั้น

....ทำไมหรือโซจิน...ทำไมถึงหลบหน้าพี่....ทำไมโซจิน......

“โซจิน...เกลียดพี่แล้วเหรอ?”

เสียงแหบพร่านั้น ทำให้โซจินถึงกับสะอึก

........พี่เฉิน...นี่ฉันกำลังทำให้พี่เจ็บปวดใช่ไหม?...ฉันขอโทษ...นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่นะ..ฉันทำถูกแล้วเหรอ?......

“โซจิน!! ระ ร้อง ร้องไห้ทำไม ...พี่ทำให้เจ็บเหรอ?..พะ พี่ขอโทษ ”

ชายหนุ่มถึงกับสะดุ้ง รีบปล่อยมือออกจากแขนของน้องสาวต่างสายเลือดทันทีที่เห็นน้ำตาของหญิงสาวเมื่อเงยหน้าขึ้นมาหาเขา...เขาทำหน้าเลิ่กลัก และโทษตัวเอง

“พี่เฉิน....โซจินขอโทษนะ....”

เสียงพร่าเล็กถูกพูดขึ้น แววตาของเธอเศร้าใจนัก เฉินอี้มองอย่างงงงวย แต่แล้วเขาก็นึกแอะใจ

.....โซจิน...คงไม่ใช่ได้ยินเรื่องนั้น...คงไม่ใช่ใช่ไหม?.....

นี่ที่เธอไม่มองหน้าเขา ที่เธอหลบหน้าเขา ที่เธอพยายามเดินหนีหรือธุระทุกทีที่เห็นเขา.....คือเธอได้ยินเรื่องนั้นใช่ไหม?

“โซจินขอโทษ....” เธอยังคงพร่ำระรักคำขอโทษออกมาทั้งน้ำตา

เฉินอี้ รู้สึกเจ็บร้าวไปหมดทั้งหัวใจ

......โซจิน....

“พี่......”

ชายหนุ่มไม่กล้าแม้แต่จะพูดสิ่งได้ออกมา...มันปวดร้าวเหลือเกิน ปวดร้าวจนเขาไม่อาจพูดอะไรออกมาได้อีก ถ้าหากคำขอโทษที่เธอกำลังพร่ำบอกนี้ มันหมายถึง.....การปฎิเสธิรักของเขา...

…ไม่มีคำพูดใดๆออกมาอีก นอกจากการดึงร่างบางเบาของคนที่อยู่ตรงหน้าเข้ามากอดอย่างโหยหา และ รัก รักมากที่สุด

“พี่เฉิน..โซจินขอโทษ...”

“ไม่!!! หยุด!! หยุดนะโซจิน หยุดพูด อย่าพูดมันออกมาอีกได้ไหม? อย่าพูดมันอีกเลย พี่ขอร้อง...พี่ขอร้อง....”

เสียงของชายหนุ่มเริ่มแหบพร่าไปเรื่อยๆ แรงที่สวมกอดหญิงสาวแน่นขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ความเจ็บปวดต่างๆมากมายแล่นเข้าสู่หัวใจเขา......ร้าวราน

.....พี่เฉินร้องไห้...ฉันทำให้เขาร้องไห้...ทั้งๆที่ทุกที...ฉันจะถูกเขาปลอบตลอด แต่นี่ฉัน..ฉันกำลังทำให้พี่ชายที่ฉันรักร้องไห้งั้นเหรอ?....

“พี่รักเธอนะ พี่รักเธอโซจิน..พี่รักเธอ....”

เสียงของชายหนุ่มยังคงพร่ำพูดออกมา อ้อมกอดเริ่มแน่นขึ้นจนโซจินต้องห่อตัวด้วยความเจ็บ

แต่เธอก็ไม่พูดอะไรออกไป......ปล่อยเพียงน้ำตาให้ไหลออกมา

“พี่รักเธอ.....”

เสียงของเขาเริ่มเบาลง...อ้อมกอดเริ่มคลาย...แต่น้ำตาของชายหนุ่มก็ยังคงไม่ได้หยุดไหลเลยแม้นิดเดียว

โซจินสวมกอดชายหนุ่ม ซบหน้าลงไปกับอกอบอุ่นที่กำลังสั่นคลอนไปด้วยการสะอึ้นน้ำตา

เมื่อก่อนจะเป็นเฉินอี้ที่โอบกอดเธอ แต่คราวนี้ เธอจะต้องกอดเขา กอดแบบนี้ กอดเป็นครั้งสุดท้าย

“ฉันก็รักพี่เฉินนะ”

คำพูดของคนตัวเล็กกว่าถูกพูดออกมา ทำให้ชายหนุ่มถึงกับอึ้ง.....จ้องมองร่างเล็กที่โอบกอดเขานั้น มือทั้งสองค่อยๆยกขึ้นโอบร่างนั้นอย่างสั่นเทา...ในใจโหยหา...แต่เขาก็รู้ว่า..นั่น...ไม่ใช่รักที่เขากำลังรัก...ไม่ใช่รักแบบที่เขากำลังคิดกับเธอ

....ร่างของคนที่สามจ้องมองทุกอย่างที่เกิดขึ้น อารมณ์ค่อยๆปะทุขึ้นเรื่อยๆ

หึ.......อย่างนี้สินะ...อย่างนี้เองที่เธออ้ำอึงตลอด มันคือแบบนี้

นี่เขา...ให้เธอหลอกอีกเป็นครั้งที่สองแล้วเหรอ?...ครั้งที่สอง....

มือทั้งสองกำแน่น สายตาจ้องมองภาพคนสองคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างเคียดแค้น.....เขาโกรธตัวเอง เขาเจ็บใจตัวเอง

ทำไม...ทั้งที่ฉันคิดว่ามันจะดีขึ้นแล้ว..ทำไมฉันต้องรักเธอด้วยโซจิน!!

หึ...ดีเหมือนกัน..รู้แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน..ต่อไปนี้..จะได้ไม่ต้องคิด ไม่ต้องคิดอีก!!!

แล้วร่างนั้นก็เดินออกไป โดยที่ไม่ได้ยินคำพูดต่อจากนั้นของโซจินที่พูดกับเฉินอี้ผู้ชายในอ้อมกอดของตน

“ฉันรักพี่เฉิน...ในแบบที่น้องสาวรักพี่ชาย..ฉันขอโทษ...”

อ้อมกอดของหญิงสาวแน่นขึ้นไปอีก คล้ายกับว่าเธอต้องการจะบอกว่าเธอเองก็เจ็บปวดที่เป็นแบบนี้

ชายหนุ่มแกะมือทั้งสองของหญิงสาวออกจากตน มองด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นแต่ร้าวรานเหลือเกิน

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองพี่ชายต่างสายเลือด น้ำตายังคงคลออยู่ที่ดวงตาสวยคู่นั้น

ก่อนที่จุมพิตจะถูกประทับลงที่หน้าผากของเธอ

“พี่เข้าใจโซจิน...พี่เข้าใจนะ....^_^ ” รอยยิ้มที่เกิดขึ้น มันช่างดูปวดร้าวเหลือเกิน

หญิงสาวยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาตัวเอง ก่อนจะสวมกอดพี่ชายต่างสายเลือดของตนอีกครั้ง

“เราจะยังเป็นเหมือนเดิมใช่ไหมค่ะ”

“อื่อ...เป็นเหมือนเดิม....”

ชายหนุ่มตอบไปด้วยหัวใจและความรู้สึกที่ปวดร้าว

...............................เป็นเหมือนเดิม....






----------------**-----------------

ติอตามตอนต่อไป-------


นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 14/1
[ ฉันรักเธอ / ฉันเกลียดเธอ !!]


แค่ชื่อตอนก็น่าติดตามแว้วววว


ใครรักใคร ใครเกลียดใคร โฮ่โฮ่

แหย้มนิดๆ.....มีฉากเด็ด....อีกแล้ววววววคร๊า >_<

มาแล้วจ้านารุจ้า...

โทษทีน้าที่ให้รอ

ดีจ้าเช่นกันน้าจ้าขอบใจที่มาเยียมจ้า

ชื่อ ใบบัวน๊ะจ้า

นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 13/2
[ รู้ไหม ? / รักต้องห้าม !!?]


ชุนวูนี้ใช้ไม่ได้เอาละเลย อดใจได้งัยละนี้

เป็นฉันหน่อยไม่ได้ จะจัดการให้มานรู้แล้วรู้แรดไปเลย

นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 13/3 [จบตอนจ้า^^]
[ รู้ไหม ? / รักต้องห้าม !!?]

โอววววววววววววววว~~

ทำไมช่วงนี้ชีวิตฉันมันช่างสับสนแท้เน้อ~~ –[] : อย่าว่าแต่เธอเลยโยจิน ฉ้านเองก็สับสนโดยแท้ เหมือนกาน คนเขียนก็ช่างผูกเรื่องเสียจริงๆ
ฉันไม่อยากทำให้พี่เฉินเสียใจ......แต่ฉัน...ก็ไม่ได้รักพี่เฉิน.........เฮ้อ~~~ TT_TT : ดีแล้วละที่ทำแบบนี้ตัดไฟซะตั้งแต่ต้นลมเป็นทางแก้ที่ดีแล้วละ สู้ๆๆ
สงสาร.....พี่เฉิน นารุใจร้าย

นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 14/1
[ ฉันรักเธอ / ฉันเกลียดเธอ !!]


เห็นชื่อตอนก็อยากอ่านแล้วละ

นั้นเจอกานพรุ่งนั้น้าจายัยโหดจ้า

หวัดดีค่ะ
ถึงพี่นารุ วันนี้ฝ้ายเข้าบ้านเปาไม่ได้เลยอ่ะ อยากจะบร้า
พี่นารุเข้าได้รึเปล่าคะ ฝ้ายลองหลายครั้งแล้วแต่ไม่ได้
รึว่าจะเป็นเพราะเน็ตบ้านฝ้ายอ่า รึว่า... บ้านปิด
โน้ววววววว

ดีคร่า


แก้มแวะมาทักทาย


มีใครอยู่บ้างเอ่ย

ดีจ้านู๋แก้ม สบายดีหะปะ

คิดถึงจังเลย

ดีจ้าชื่อพี่จิวจ้า