บ้านแห่งความรัก selina hebe ella แห่ง S.H.E.

RO	# 11421 [ 04-03-2009 - 16:43:04 ]
	baidu.com/hongapplewind

naru-hara	# 11422 [ 04-03-2009 - 18:44:17 ]
	หวาดดดดดดดดดดดดดดดีจ้าทุกคน^^

naru-hara	# 11423 [ 04-03-2009 - 19:40:16 ]
	quote : RO baidu.com/hongapplewind การ์ตูนอันนี้น่ารักจัง

naru-hara	# 11424 [ 04-03-2009 - 19:47:12 ]
	quote : i love ella น่ารักมากเลย มาดูกันน๊ะ ชอบบบบบบบบบบบบบบบ..ตอนจบอ่า..ฮุฮุ อิเจ๊น่ารักจริงๆเลย ถ้าเป็นารุนะ จา...ทำเลย โอ่ๆๆๆๆ ไม่อายมันแล้ว คริคริ

naru-hara	# 11425 [ 05-03-2009 - 08:05:25 ]
	ซาหวาดดดดดดดดดดีตอนเช้าคร๊าทุกครนนนนนนนนนน >_______<

naru-hara	# 11426 [ 05-03-2009 - 08:07:57 ]
	มาอัพแล้วค่ะ แต่ว่า... นารุเสียใจที่เขียนไม่ได้อย่างที่ตั้งใจไว้เท่าไหร่ ออกมาได้แค่นิดเดียว เมื่อคืนนารุสมองบวม คิดอะไรไม่ออก อิตาพี่ชายเลยลากไปนอนทั้งๆที่ยังแต่งอยู่ นารุเลยได้บทที่ 7 ตอนสุดท้ายมาแค่นิดเดียว อย่าว่ากานเลยน๊า

naru-hara

# 11426

[ 05-03-2009 - 08:07:57 ]

มาอัพแล้วค่ะ

แต่ว่า...

นารุเสียใจที่เขียนไม่ได้อย่างที่ตั้งใจไว้เท่าไหร่ ออกมาได้แค่นิดเดียว

เมื่อคืนนารุสมองบวม คิดอะไรไม่ออก อิตาพี่ชายเลยลากไปนอนทั้งๆที่ยังแต่งอยู่

นารุเลยได้บทที่ 7 ตอนสุดท้ายมาแค่นิดเดียว

อย่าว่ากานเลยน๊า

naru-hara	# 11427 [ 05-03-2009 - 08:11:12 ]
	นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด บทที่ 7/3 [จบตอน] [ใช่โง่ !!?!!] รถของหยี่เจ๋อถูกขับมาเรื่อยๆ โซจินยังคงมีน้ำตาไหลมาอาบแก้มของเธอ หลายครั้งที่เธอพยายามเช็ดมันออก พยายามบังคับไม่ไห้มันไหลออกมา แต่ก็เหมือนมันไม่เป็นอย่างที่ใจคิดเลย หยี่เจ๋อได้แต่มองเห็นความเจ็บปวดของเธอ โดยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ ในรถเงียบมานานแล้ว ตอนนี้เขาขับมาไกลจากบริษัท ความเงียบงันของรถ ทำให้เขาได้ยินแต่เสียงของลมหายใจที่เจ็บปวดของโซจิน “นี่ ยัยตัวแสบจะให้ฉันพาไปที่ไหนล่ะ?” เขาพูดขึ้นเพื่อสร้างบรรยากาศ อย่างน้อยคำพูดของเขาก็ทำให้เธอเลิกที่จะก้มหน้าร้องไห้ “รุ่นพี่อยากพาไปที่ไหนก็พาไปเถอะ ตอนนี้ฉันไม่อยากกลับบ้าน” ใช่....ถ้ากลับไป อาจจะเจอคนเลวนั่น ไม่อยากกลับไป ไม่อยากกลับไปเลย “เธอไม่กลัวเหรอ?” “กลัว? -_- กลัวอะไร ?” โซจินหันมามองเขา ทำให้เขาได้เห็นชัดๆว่าตาของเธอนั้นมันแดงก่ำมากแค่ไหน เธอคงจะเจ็บปวดมากใช่ไหมโซจิน เป็นอย่างนี้ นายพอใจแล้วใช่ไหม ชุนวู...... หยี่เจ๋อได้แต่เพียงกลืนความจริงทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ข้างใน ถ้าพุดออกมาตอนนี้ มันจะดีไหม? มันจะทำให้เรื่องทุกอย่างดีขึ้น หรือทำให้แย่ลง “รุ่นพี่? กลัว ที่รุ่นพี่พูดมันคืออะไร?” เสียงของโซจินทำให้เขาสลัดทุกอย่างออกไปจากหัว หึ...ปล่อยเอาไว้ให้ไอ้บ้านั่นมันแก้ไขเอาเองแล้วกัน ในเมื่อมันเป็นคนทำให้เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้น มันก็ต้องแก้ไขเอง “เรื่องที่จะให้ฉันพาไปที่ไหนก็ได้ไง^^” “ก็พาไปสิ พุดไม่รู้เรื่อง --” หยี่เจ๋อมองโซจินแล้วหันไปขับรถต่อ เขารู้สึกไปเองรึเปล่า ว่าเขาสามารถทำให้เธอเลิกร้องไห้ได้แล้ว “พาไปที่ไหนก็ได้นี่.....ถ้าฉันพาไปที่....ที่เป็นของฉันล่ะ^^” โซจินได้ฟังอย่างนั้น คิ้วของเธอก็ขมวดกันขึ้น เริ่มที่จะหงุดหงิดขึ้นมาซะอย่างนั้น “นี่!! รุ่นพี่ จะพาไปไหนก็พาไปเถอะน่า --” “ถ้าฉันพาเธอไปโรงแรมล่ะ ^^” “ก็พา...ห๊ะ 0[]0!!” “โรงแรม ^^ นอนห้องสวีทซักคืนดีไหม? นานๆได้อยู่กันสองต่อสอง เรามาย้อนความหลังกันดีป่ะ^o^ อดีตแฟน~~~” “อ๊ากกกกกกกกกกก!! จะบ้าเรอะ หยุดรถเดี๋ยวนี้เลยนะ >0<!! ฉันไม่ไปกับรุ่นพี่แล้ว ไอ้รุ่นพี่ลามกไอ้รุ่นพี่บ้า ในหัวรุ่นพี่มีแต่เรื่องอย่างว่ารึงัยอ๊ากกกกกกกกก!!! >0<~” “ไม่ทันแล้วล่ะ ^0^ จะเลี้ยวเข้าเดี๋ยวนี้แหละ ^0^” ว่าแล้วหยี่เจ๋อก็เลี้ยวรถเข้าไปทางแยกข้างหน้าทันที โซจินได้แต่กรีดร้องพร้อมทั้งทุบเขา และพยายามห้ามไม่ให้เขาเลี้ยวเข้าไป ทั้งสองยื้อกันไปมา หยี่เจ๋อได้แต่หัวเราะเฮฮาอย่างสนุก ที่เขาสามารถทำให้เธอโกรธได้ แล้วรถก็หยุดลง โซจินได้แต่หายใจหอบเพราะรถของหยี่เจ๋อส่ายไปมาอยู่กลางถนน แถมแถวนี้ยังมีแต่หุบเขา ถ้าเกิดตกลงไป ไปพบยมบาลก็ไม่สวยน่ะสิ TTOTT “พี่เล่นอะไรของพี่ห๊ะ !!!” โซจินแว้งกัดเขาทันทีที่ตั้งตัวได้ หยี่เจ๋อไม่ตอบอะไรเธอ เขาปลดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วลงไปจากรถ โซจินมองหงุดหงิด ก่อนที่จะลงไปตามเขา “นี่รุ่นพี่ -- !!” “สวยไหม? ^^” โซจินงงกับสิ่งที่หยี่เจ๋อพูด ก่อนที่จะหันหน้าไปตามสายตาของเขา “ พระอาทิตย์ตกทะเล 0.0!! ” โซจินยืนนิ่งอยู่แค่ตรงนั้น ตรงที่รถจอดอยู่เป็นเนินเขา และข้างล่างก็เป็นทะเล ไกลออกไปก็เป็นทะเล หยี่เจ๋อมองดูใบหน้าที่ค่อยๆผ่อนคลายของเธอแล้วอมยิ้ม “สบายใจรึยัง?” เขาถามเธอพร้อมกับเงยหน้าขึ้นสูดลมหายใจเข้าปอด ผมที่ระต้นคอของเขาปลิวไหวเล็กน้อยเมื่อสายลมยามเย็นผัดมากระทบใบหน้าของเขา โซจินยังคงมองจ้องท้องทะเลสีทองนั้นไม่วางสายตา ลมเย็นของทะเลผัดมาสัมผัสผิวกายเธอ โซจินรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายบางอย่างในความรู้สึก ก่อนที่จะเอ่ยปากตอบชายที่อยู่ข้างๆไป “ไม่รู้สิ .........” หยี่เจ๋อหันมามองเจ้าของคำพูดนั้น รอยยิ้มพุดขึ้นบนใบหน้าของเขา อย่างน้อย.... ที่นี่ก็ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นใช่ไหม? เขามองโซจินที่กำลังจ้องมองไกลไปที่ท้องทะเลนั้น เหมือนเธอกำลังคิดเรื่องอะไรหลายอย่างที่ ถ้าเขาเดา บางทีมันอาจจะถูกและไม่ถูก มันพอจะทำให้เธอดีขึ้นบ้างไหมโซจิน..... “รุ่นพี่...” อยู่ๆโซจินก็พูดขึ้นกับเขาซึ่งเธอก็ไม่ได้หันมามองเขาหรอก “หือ ?” “รุ่นพี่ว่าฉันโง่ไหม?” ประโยคนั้นฟังดูสั่นจนเขาหันมามองร่างเล็กๆที่ข้างเขา ร้องไห้อีกแล้วหรือ? “ฉันมันโง่จริงๆ ที่เชื่อตานั่น ฉันเชื่อเขา ฉันคิดว่าเขาจะจำอะไรไม่ได้จริงๆ ฉันไว้ใจเขา ฉัน...” น้ำตาของเธอไหลออกมามากขึ้น จนในที่สุดก็ไม่มีคำพูดไดๆออกมานอกจากเสียงสะอื้น “ไม่หรอก^^ เธอไม่ได้โง่หรอกนะ เพียงแค่เธอเชื่อใจเท่านั้น” “อย่างนั้นเขาเรียกว่าโง่ไม่ใช่เหรอ รุ่นพี่ จริงๆจะว่าฉันโง่ใช่ไหม?” เธอหันมาจ้องตาเขา หยี่เจ๋อมองเธอด้วยสีหน้าอ่อนโยน “ไม่ใช่หรอก^^” หยี่เจ๋อพูดขึ้นพร้อมกับมองจ้องไปที่ท้องทะเล พระอาทิตย์กำลังจะหายไปแล้ว “รุ่นพี่ ?” โซจินถามเขาขึ้นอีกครั้ง หยี่เจ๋อหันมาหาเธออย่างสงสัย แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงอ่อนโยนเสมอ “ฉันขอกอดรุ่นพี่ได้ไหม?” 0.0!! หา.....? “ขอฉันกอดรุ่นพี่ได้ไหม?” เธอยังคงย้ำคำถามนั้นซ้ำ ทำเอาหยี่เจ๋อทำตัวไม่ถูก ก่อนที่จะตอบเธอมาอย่างอึกอัก “ได้สิ...ได้....” 0.0!! ยังไม่ทันทีเขาจะตอบจนจบประโยคดี โซจินก็โผเข้ามากอดเขา ทำเอาชายหนุ่มทำอะไรไม่ถูก เขายืนตัวแข็งอยู่ตรงนั้น ก่อนที่จะเอื่อมมือที่สั่นประหม่าขึ้นมาลูบหัวเธอ หน้าบ้านของโซจิน* ยังคงมีรถคันหนึ่งจอดเทียบอยู่ ชายหนุ่มที่มีผ้าพันแผลพันไว้ที่หัว แล้วที่มือของเขาก็มีพันไว้เช่นกัน มันยังคงมีเลือดสีแดงซึมออกมาบ้างแต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสนใจมัน เนิ่นนานที่เขานั่งมองหน้าบ้านของเธอ ทุกที่ ทุกทางที่เขาคิดว่าหยี่เจ๋อจะพาเธอไปเขาก็ไปมาหมดแล้ว ความรู้สึกของเขาตอนนี้มีแต่ ร้อนรน เจ็บปวด เธอไปอยู่ที่ไหนโซจิน เธอไปที่ไหน ? เธอไปที่ไหน ?

naru-hara

# 11427

[ 05-03-2009 - 08:11:12 ]

นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 7/3 [จบตอน]

[ใช่โง่ !!?!!]

รถของหยี่เจ๋อถูกขับมาเรื่อยๆ โซจินยังคงมีน้ำตาไหลมาอาบแก้มของเธอ หลายครั้งที่เธอพยายามเช็ดมันออก พยายามบังคับไม่ไห้มันไหลออกมา แต่ก็เหมือนมันไม่เป็นอย่างที่ใจคิดเลย

หยี่เจ๋อได้แต่มองเห็นความเจ็บปวดของเธอ โดยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้

ในรถเงียบมานานแล้ว ตอนนี้เขาขับมาไกลจากบริษัท ความเงียบงันของรถ ทำให้เขาได้ยินแต่เสียงของลมหายใจที่เจ็บปวดของโซจิน

“นี่ ยัยตัวแสบจะให้ฉันพาไปที่ไหนล่ะ?” เขาพูดขึ้นเพื่อสร้างบรรยากาศ อย่างน้อยคำพูดของเขาก็ทำให้เธอเลิกที่จะก้มหน้าร้องไห้

“รุ่นพี่อยากพาไปที่ไหนก็พาไปเถอะ ตอนนี้ฉันไม่อยากกลับบ้าน”

ใช่....ถ้ากลับไป อาจจะเจอคนเลวนั่น ไม่อยากกลับไป ไม่อยากกลับไปเลย

“เธอไม่กลัวเหรอ?”

“กลัว? -_- กลัวอะไร ?”

โซจินหันมามองเขา ทำให้เขาได้เห็นชัดๆว่าตาของเธอนั้นมันแดงก่ำมากแค่ไหน

เธอคงจะเจ็บปวดมากใช่ไหมโซจิน เป็นอย่างนี้ นายพอใจแล้วใช่ไหม ชุนวู......

หยี่เจ๋อได้แต่เพียงกลืนความจริงทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้ข้างใน ถ้าพุดออกมาตอนนี้ มันจะดีไหม? มันจะทำให้เรื่องทุกอย่างดีขึ้น หรือทำให้แย่ลง

“รุ่นพี่? กลัว ที่รุ่นพี่พูดมันคืออะไร?”

เสียงของโซจินทำให้เขาสลัดทุกอย่างออกไปจากหัว หึ...ปล่อยเอาไว้ให้ไอ้บ้านั่นมันแก้ไขเอาเองแล้วกัน ในเมื่อมันเป็นคนทำให้เรื่องทุกอย่างเกิดขึ้น มันก็ต้องแก้ไขเอง

“เรื่องที่จะให้ฉันพาไปที่ไหนก็ได้ไง^^”

“ก็พาไปสิ พุดไม่รู้เรื่อง -*-”

หยี่เจ๋อมองโซจินแล้วหันไปขับรถต่อ เขารู้สึกไปเองรึเปล่า ว่าเขาสามารถทำให้เธอเลิกร้องไห้ได้แล้ว

“พาไปที่ไหนก็ได้นี่.....ถ้าฉันพาไปที่....ที่เป็นของฉันล่ะ^^”

โซจินได้ฟังอย่างนั้น คิ้วของเธอก็ขมวดกันขึ้น เริ่มที่จะหงุดหงิดขึ้นมาซะอย่างนั้น

“นี่!! รุ่นพี่ จะพาไปไหนก็พาไปเถอะน่า -*-”

“ถ้าฉันพาเธอไปโรงแรมล่ะ ^^”

“ก็พา...ห๊ะ 0[]0!!”

“โรงแรม ^^ นอนห้องสวีทซักคืนดีไหม? นานๆได้อยู่กันสองต่อสอง เรามาย้อนความหลังกันดีป่ะ^o^ อดีตแฟน~~~”

“อ๊ากกกกกกกกกกก!! จะบ้าเรอะ หยุดรถเดี๋ยวนี้เลยนะ >0<!! ฉันไม่ไปกับรุ่นพี่แล้ว ไอ้รุ่นพี่ลามกไอ้รุ่นพี่บ้า ในหัวรุ่นพี่มีแต่เรื่องอย่างว่ารึงัยอ๊ากกกกกกกกก!!! >0<~”

“ไม่ทันแล้วล่ะ ^0^ จะเลี้ยวเข้าเดี๋ยวนี้แหละ ^0^” ว่าแล้วหยี่เจ๋อก็เลี้ยวรถเข้าไปทางแยกข้างหน้าทันที

โซจินได้แต่กรีดร้องพร้อมทั้งทุบเขา และพยายามห้ามไม่ให้เขาเลี้ยวเข้าไป ทั้งสองยื้อกันไปมา หยี่เจ๋อได้แต่หัวเราะเฮฮาอย่างสนุก ที่เขาสามารถทำให้เธอโกรธได้

แล้วรถก็หยุดลง โซจินได้แต่หายใจหอบเพราะรถของหยี่เจ๋อส่ายไปมาอยู่กลางถนน แถมแถวนี้ยังมีแต่หุบเขา ถ้าเกิดตกลงไป ไปพบยมบาลก็ไม่สวยน่ะสิ TTOTT

“พี่เล่นอะไรของพี่ห๊ะ !!!” โซจินแว้งกัดเขาทันทีที่ตั้งตัวได้

หยี่เจ๋อไม่ตอบอะไรเธอ เขาปลดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วลงไปจากรถ โซจินมองหงุดหงิด ก่อนที่จะลงไปตามเขา

“นี่รุ่นพี่ -*- !!”

“สวยไหม? ^^”

โซจินงงกับสิ่งที่หยี่เจ๋อพูด ก่อนที่จะหันหน้าไปตามสายตาของเขา

“ พระอาทิตย์ตกทะเล 0.0!! ”

โซจินยืนนิ่งอยู่แค่ตรงนั้น ตรงที่รถจอดอยู่เป็นเนินเขา และข้างล่างก็เป็นทะเล ไกลออกไปก็เป็นทะเล
หยี่เจ๋อมองดูใบหน้าที่ค่อยๆผ่อนคลายของเธอแล้วอมยิ้ม

“สบายใจรึยัง?”

เขาถามเธอพร้อมกับเงยหน้าขึ้นสูดลมหายใจเข้าปอด ผมที่ระต้นคอของเขาปลิวไหวเล็กน้อยเมื่อสายลมยามเย็นผัดมากระทบใบหน้าของเขา

โซจินยังคงมองจ้องท้องทะเลสีทองนั้นไม่วางสายตา ลมเย็นของทะเลผัดมาสัมผัสผิวกายเธอ โซจินรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายบางอย่างในความรู้สึก ก่อนที่จะเอ่ยปากตอบชายที่อยู่ข้างๆไป

“ไม่รู้สิ .........”

หยี่เจ๋อหันมามองเจ้าของคำพูดนั้น รอยยิ้มพุดขึ้นบนใบหน้าของเขา อย่างน้อย.... ที่นี่ก็ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นใช่ไหม?

เขามองโซจินที่กำลังจ้องมองไกลไปที่ท้องทะเลนั้น เหมือนเธอกำลังคิดเรื่องอะไรหลายอย่างที่ ถ้าเขาเดา บางทีมันอาจจะถูกและไม่ถูก มันพอจะทำให้เธอดีขึ้นบ้างไหมโซจิน.....

“รุ่นพี่...” อยู่ๆโซจินก็พูดขึ้นกับเขาซึ่งเธอก็ไม่ได้หันมามองเขาหรอก

“หือ ?”

“รุ่นพี่ว่าฉันโง่ไหม?”

ประโยคนั้นฟังดูสั่นจนเขาหันมามองร่างเล็กๆที่ข้างเขา ร้องไห้อีกแล้วหรือ?

“ฉันมันโง่จริงๆ ที่เชื่อตานั่น ฉันเชื่อเขา ฉันคิดว่าเขาจะจำอะไรไม่ได้จริงๆ ฉันไว้ใจเขา ฉัน...”

น้ำตาของเธอไหลออกมามากขึ้น จนในที่สุดก็ไม่มีคำพูดไดๆออกมานอกจากเสียงสะอื้น

“ไม่หรอก^^ เธอไม่ได้โง่หรอกนะ เพียงแค่เธอเชื่อใจเท่านั้น”

“อย่างนั้นเขาเรียกว่าโง่ไม่ใช่เหรอ รุ่นพี่ จริงๆจะว่าฉันโง่ใช่ไหม?”

เธอหันมาจ้องตาเขา หยี่เจ๋อมองเธอด้วยสีหน้าอ่อนโยน

“ไม่ใช่หรอก^^”

หยี่เจ๋อพูดขึ้นพร้อมกับมองจ้องไปที่ท้องทะเล พระอาทิตย์กำลังจะหายไปแล้ว

“รุ่นพี่ ?”

โซจินถามเขาขึ้นอีกครั้ง หยี่เจ๋อหันมาหาเธออย่างสงสัย แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงอ่อนโยนเสมอ

“ฉันขอกอดรุ่นพี่ได้ไหม?” 0.0!! หา.....?

“ขอฉันกอดรุ่นพี่ได้ไหม?”

เธอยังคงย้ำคำถามนั้นซ้ำ ทำเอาหยี่เจ๋อทำตัวไม่ถูก ก่อนที่จะตอบเธอมาอย่างอึกอัก

“ได้สิ...ได้....” 0.0!!

ยังไม่ทันทีเขาจะตอบจนจบประโยคดี โซจินก็โผเข้ามากอดเขา ทำเอาชายหนุ่มทำอะไรไม่ถูก เขายืนตัวแข็งอยู่ตรงนั้น

ก่อนที่จะเอื่อมมือที่สั่นประหม่าขึ้นมาลูบหัวเธอ

หน้าบ้านของโซจิน

ยังคงมีรถคันหนึ่งจอดเทียบอยู่ ชายหนุ่มที่มีผ้าพันแผลพันไว้ที่หัว แล้วที่มือของเขาก็มีพันไว้เช่นกัน มันยังคงมีเลือดสีแดงซึมออกมาบ้างแต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสนใจมัน

เนิ่นนานที่เขานั่งมองหน้าบ้านของเธอ

ทุกที่ ทุกทางที่เขาคิดว่าหยี่เจ๋อจะพาเธอไปเขาก็ไปมาหมดแล้ว ความรู้สึกของเขาตอนนี้มีแต่ ร้อนรน เจ็บปวด

เธอไปอยู่ที่ไหนโซจิน เธอไปที่ไหน ? เธอไปที่ไหน ?

naru-hara	# 11428 [ 05-03-2009 - 08:42:42 ]
	หมายเหตุ - เป็นรูปเจ๊ที่แฟนคลับถ่ายไว้ได้ค่ะ *จะดูรูปใหญ่จิ้มที่รูปเลยค่า

naru-hara	# 11429 [ 05-03-2009 - 08:42:57 ]

naru-hara	# 11430 [ 05-03-2009 - 08:44:47 ]

naru-hara	# 11431 [ 05-03-2009 - 08:44:58 ]
	[URL=http://i92.photobucket.com/albums/l3/salapao_nuch_ella/04.jpg?t=1215999006][/URL

naru-hara	# 11432 [ 05-03-2009 - 08:45:08 ]

naru-hara	# 11433 [ 05-03-2009 - 08:46:14 ]
	credit - x`Evo & slumber82 @ CE salapao_nuch@shethai.ipbfree

naru-hara	# 11434 [ 05-03-2009 - 08:47:05 ]
	คลิกที่รูปจะเป็นภาพใหญ่นะ

naru-hara	# 11435 [ 05-03-2009 - 12:17:45 ]
	ดีต้อนเที่ยงคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ^o^//

naru-hara	# 11436 [ 05-03-2009 - 12:31:48 ]
	Credit : BAIDU ELLA shethai@shethai.ipbfree

naru-hara	# 11437 [ 05-03-2009 - 12:32:12 ]

naru-hara	# 11438 [ 05-03-2009 - 12:32:38 ]

naru-hara	# 11439 [ 05-03-2009 - 12:33:01 ]

naru-hara	# 11440 [ 05-03-2009 - 12:33:13 ]

ต้องสมัครเป็นสมาชิกและ login เข้าสู่ระบบก่อนถึงจะสามารถลงความเห็นได้