Quote : Ningmeng
ช่ายคร้ะ...เราต้องม่ายปายแคร์คนพวกนั้น...เดี๋ยวมานจะด้ายจาย...
หนึ่งบอกตามตรงๆเรยว่า หนึ่งเคยตั้งชื่อเอ็มด่าเพื่อนพวกนั้นด้วย...แต่มะด้ายบอกนะ
ว่าเราด่าอ่ะ คือเหมือนกะบอกทางอ้อม...แต่หนึ่งหมั่นไส้ชื่อเอ็มเพื่อนมากเรยอ่า...
อยากจะกัดหูจิงๆเยย...แหม...ก้อเอาเฉพาะกลุ่มเที่ยวของตัวเอง...ทุกวันนี้หนึ่ง
น่ะยังคิดอยู่เรยว่า ที่ปายกินข้าวด้วยกันเนี่ย...เพื่ออะไร ในเมื่อความเป็นจิงแร้ว
ไอ้เพื่อน...พวกนั้นอ่ะ มันตัดหนึ่งกะเพื่อนสนิทออกปายแร้ว...อะไรก้อตาม...
ที่แย่งอากาศหายใจด้าย มานก้อทำท้างน้านเรย ทำปายซะหมดทุกเรื่อง เพื่อว่า
คนอื่นลำบาก แต่ตัวเองทรมาน โอ๊ะ...หนึ่งพูดเรื่องตัวเองมากปาย งุงิ ติดค้างเติ่งอยู่บนอากาศ
ส่วนเรื่องอาหารญี่ปุ่นนะ ชิ้นละ 5 บาทก้อพอแร้วม้าง หนึ่งมะด้ายงกนะ
แต่ถ้าในความเป็นจิงอ่ะ คัยเค้าจะเข้าร้านกันบ่อยๆถึ่ๆ...
ทำยังกะว่า บ้านเปนธนาคาร หรือที่ผลิตเงินอย่างนั้นแหล่ะ...
บางทีหนึ่งก้อทำเหมือนพี่อ่ะ มานพูดไรม่ายดีก้อทำเปนม่ายด้ายยิน
คนบ้านอะไรก้อม่ายรู้ ปากบอกเล่น แต่หน้าตาไปแข่งงานวิชาการเรยไป๊...
เห้ออออ..เรื่องเพื่อนน่ะ ( หรือไม่ควรใช้คำว่าเพื่อนดี หึหึ )
มีเพื่อนแบบนี้ ..บางทีก้ออยากบอกตัวเองว่า..ไม่มีซะดีก่า
เลือกคบคนที่เราสบายจัยก้อพออ่ะ..เพื่อนมีเยอะแยะ
ไม่เหนต้องแคร์เลย จริงมั้ยจร้ะ?..อีกอย่างเพื่อนน่ะ พอถึงเวลา
มานก้อต้องไปจากเราอยู่ดี..ไม่ได้อยู่กับเราตลอดชีวิตหรอ
แร้วมันก้อไม่ได้ตายแทนเราได้ เหมือนพ่อ แม่ พี่น้องเราซะหน่อย
พี่ก้อเลยคิดว่า..อย่าไปแคร์อะรัยมานมากๆ เลย เหอๆ ..
น่าเบื่อมากเรื่องเพื่อนบร้าๆ ..พูดเปนร้อยวันก้อไม่รู้จาจบมั้ยอ่า
น้องสาว ขา ..พี่ละเหนือยใจ .. แต่ก้อปลงๆ แย้วละโนะๆ