บ้านแห่งความรัก selina hebe ella แห่ง S.H.E.

logout: บ๊ายบายจ้าทุกคน พรุ่งนี้เจอกัน (มันเฝ้าคนเดียวมันก้คุยคนเดียว ว่ะฮ่ะฮ่า)

Yes card !!

นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด
บทที่ 6/3[จบตอนคร๊า^o^]

[ สงสัย!!?!!]

เฉินอี้เดินไปตามทางที่เค้าคุ้นเคย

อีกไม่กี่ก้าวก็ถึงที่นั่น ยัยบ้านั่นต้องไปอยู่ที่นั่นแน่ๆ ตั้งแต่วันนั้นก็ไม่ได้คุยกันเลย
เค้ารู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้ที่พูดแบบนั้นไป มารู้ตัวอีกที ก็เห็นน้ำตายัยนั่น แล้วตอนนี้ก็มาหลบหน้ากัน
วันนี้ยังไงก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง !!!

เขาเดินมาเรื่อยๆ แล้วในที่สุดก็หยุดลง เมื่อเห็นร่างคุ้นตานั่งก้มหน้าอยู่ แม้จะเป็นเพียงข้างหลัง เขาก็รู้ว่าร่างนั้น คือใคร

“มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ ทำไมไม่กลับบ้าน”

เขาพูดขึ้นแล้วนั่งลงข้างๆเธอ เจียฉวนสะดุ้งกึก! หันมามองเจ้าของเสียงอย่างอึ้งๆ

เขารู้ได้ยังไงว่าเราอยู่ที่นี่ !!!

เธอตั้งท่าจะลุกขึ้น แต่แล้วมือหนึ่งก็คว้าเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว

“ฉันขอโทษ.....”

.......

“ฉันขอโทษจริงๆนะ”

..........

“จะหันมาคุยกับฉันหน่อยไม่ได้รึงัย”

..............

“เจียฉวน...เธอจะหันมาคุยกับฉันไม่ได้เลยรึงัย..”

เขาทวนคำพูดอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงที่เงียบขรึมทั้งๆที่ไม่ได้หันไปมองหน้าเธอ เจียฉวนรู้สึกเจ็บแปลบในอก ก่อนค่อยๆหันมามองเขาอย่างเต็มตา

“ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับนายแล้ว ฉันจะกลับ” คำพูดเกิดขึ้นมาจากปากบางๆของเธอ ก่อนที่เธอจะเบื้อนหน้าหนีไปอีกทาง

เฉินอี้หันไปหาเจียฉวน ดึงเธอให้เห็นมาเพชิญหน้ากับเขา เขายกมือทั้งสองขึ้น จับที่ใบหน้าของเจียฉวน

เจียฉวนสะดุ้งอีกครั้งใจแทบหล่นลงไปตรงนั้น

เมื่อรอยจูบถูกประทับลงจากคนที่อยู่ตรงหน้า

!!!!

0x0!!

………

……………….

พลั่ก!!!!

“นะ นะ นายทำอะไรน่ะ 0_0 !!!”

เจียฉวนพลั่กเฉินอี้ออกไปเมื่อรู้สึกตัว ใจแทบจะหยุดลงกับเวลาเพียงชั่วเดียว

เฉินอี้อึกอักไม่เข้าใจตัวเอง เขา ทำอะไร นี่เขากำลังทำอะไร ??

“ฉัน...”

“นายจูบฉันทำไม !!!!” เธอพูดขึ้นมากร้าว เฉินอี้ยังคงงงกับความรู้สึกตัวเอง ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้ทำแบบนั้น

“ฉัน..ฉันไม่รู้”

ใจของเธอบีบกันเจ็บปวด นายไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันแล้วนนายจูบฉันทำไม นายทำแบบนั้นทำไม!!!!

น้ำตาของเจียฉวนไหลออกมาอีกครั้ง เฉินอี้ใจแทบหล่นลงความเจ็บแปลบเล่นเข้ามาในหัวใจเขา โดยที่เขาเองก็ไม่เข้าใจ

ก่อนที่เขาจะรู้สึกเจ็บแสบที่ใบหน้าข้างซ้าย

เพี้ย!!!!

มือบางๆเล็กๆของเจียฉวนกระทบกับหน้าของเฉินอี้ น้ำตาของเธอยังคงไหลนองขึ้นมา

“นายมัน...นายมัน.....”

คำพูดหลายคำพูดถูกกลื้นหายไป เสียงของเจียฉวนไม่อาจถูกเปล่งออกมา เธอพูดได้แค่นั้นก่อนจะหันหลังวิ่งไปจากตรงนั้น

เฉินอี้ได้แต่ยืนอึ้ง เขาตั้งใจจะมาปรับความเข้าใจกับเธอ แต่แล้วทำไม เขากลับทำให้เรื่องมันเกิดมากยิ่งขึ้นไปอีก

กำปั้นของเขาถูกหยัดใส่ต้นไม้ต้นใหญ่นั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ด้วยความที่เขา ไม่เข้าใจตัวเอง

บ้านโซจิน

“ตาบ้า!! นายรู้ตัวอยู่แล้วทำไปทำไมฮ่ะ-*-”

ฉันอยู่ในห้องน้ำ และนายชุนวูก็อยู่ในห้องน้ำ -*- นายนั่นกำลังอ้วก ......... อ้วกค่ะ -*- !!!!

อ๊ากกกกกกกกกกกก >0< อี่ตาบ้าเอ้ย!! มันกินไม่ได้แล้วนายกินเข้าไปทำซากอะไรฮ่ะ คนบ้า!!!!

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง!!!!

0.0!! ออดหน้าบ้าน!!

ใครมาอ่ะ?

“นี่.. เดี๋ยวฉันไปดูก่อนนะว่าใครมา ถ้านายดีขึ้นแล้วก็ไปกินยาซะ แล้วไปเอาน้ำยาดับกลิ่นมาราดห้องน้ำด้วย
เหม็นจะตายอยู่แล้ว!!! -*-”

ฉันพูดแค่นั้นแล้วรีบเดินออกมาทันที ไม่ได้สนใจนายนั้น ที่เรียกฉันว่าให้หยุด

คนบ้า!!! นายมันบ้าที่สุดเลยอี่ตาบ้าชุนวู !!! >0<

ทำไมใจของฉันมันถึงรู้สึกพองๆก็ไม่รู้ แม้นายนั่นจะอ้วกแต่เขา ก็พยายามกินอาหารที่ฉันทำจนหมดทุกอย่าง โดยที่ไม่บ่นซักคำเลย -///-

......แต่ในที่สุด -*- ก็อ้วกออกมา

ฉันเดินมาถึงประตูบ้านพอเปิดออกก็!!

“นาย????”

“เดี๋ยวก็จูบให้หรอก -.-; บอกให้เรียกพี่ไง?”

อ๊ากกกก!! บนโลกนี้มีคนกวนประสาทอยู่สองคนที่ฉันอยากจะฆ่าให้ตายพ่อแม่พี่น้อง !!!! เจ็บปวดหัวใจที่สุดเลย!!! ฮึ่ย!!! -*-

“รุ่นพี่มาทำไม?” แต่ในที่สุดฉันก็ยอมเรียกแต่โดยดี เกลียดตัวเองที่สู้อี่ตานี่ไม่ได้ -*-

“ก็มาบ้านรุ่นน้องมันผิดรึ^^”

“แต่ฉันไม่ได้เชิญรุ่นพี่มานะ -*-”

“อยากมา^^”

อี่ตานี่ไม่พูดเปล่าเขาเดินเข้าไปในบ้านทันที อ๊ากกก!! อยากฆ่า อยากฆ่าคนนนนนน >0<!!!

“นี่รุ่นพี่ฉันยังไม่ได้บอกให้เข้าไปนะ!!” ฉันรีบคว้ามือของรุ่นพี่ไว้พร้อมกับพูดขึ้นอย่างหัวเสีย -*-

และในช่วงเวลานั้นเอง นายชุนวูก็เดินมา

รุ่นพี่หันไปมองนายชุนวู เขายิ้มให้นายชุนวู แต่นายชุนวู กลับทำเหมือนใม่เห็น

ส่วนฉันก็...งงอ่ะดิ -.-;;

“เธออยู่กับแฟนรึ^^” รุ่นพี่หันมาคุยกับฉัน

“ไม่ใช่!!” ฉันกำลังจะตอบรุ่นพี่แต่ก็ยังไม่จบประโยคดี 0.0!! เพราะอยู่ดีๆ อี่ตาชุนวูก็เดินมากอดคอฉัน

“ใช่!! แฟน ^^” นายชุนวูพุดขึ้นระรื่น แล้วก็ปัดมือฉันที่จับมือรุ่นพี่อยู่ออก

รุ่นพี่มองหน้านายชุนวูด้วยสายตาแปลกๆ ก่อนที่จะยิ้มออกมา

“ไม่น่าเชื่อนะ หึหึ”

รุ่นพี่หัวเราะน่ากลัวจังอ่ะ T^T ฟังแล้วนึกถึงตอนที่ฉันเป็นสมาชิกชมรมคาราเต้ใหม่ๆเลย

“อ่ะ เอ่อ รุ่นพี่ ^^ นี่นาย เอ้ย โซชุนวู เป็นประธานบริษัทของพ่อ เขามาอยู่ที่นี่ เอ่อ เพราะเหตุผลบางอย่างนะ ^^”

ฉันรีบพูดขึ้นเมื่อบรรยากาศมันเริ่มส่อแววว่าฝนจะตกอีกแล้ว นายชุนวูก็มีรังสีประหลาด ส่วนรุ่นพี่ก็มีไออะไรบางอย่างออกมา

TT_TT ทำไมตอนนี้ฉันถึงรู้สึกหายใจไม่ออกนะ

“อื่อ...ยินดีที่ได้รู้จักนายนะ ชุนวู ^^”

รุ่นพี่ยื่นมือมาหานายชุนวู แต่นายชุนวูกลับไม่สนใจ ฉันเลยยิกอี่ตาชุนวูเข้าให้ทีนึง หมอนั่นทำหน้าบูดเบี้ยวก่อนที่จะยื่นมือออกไปจับมือกับรุ่นพี่อย่างจำใจทำ -_-;;

จับมือกันก็จริง ยิ้มให้กันก็จริง แต่ขอโทษเถอะ ทุกคน!! ดูตาของทั้งสองที่มองกันซิ จะฆ่ากันแล้วววววววว!!!!! >0<

ทำไมฉันถึงรู้สึกว่า ไอบางอย่างของทั้งสองคนนั้นมันแผ่ขยายขึ้นมามากกว่าเดิมนะเนี่ย

รางสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องปวดหัวเกิดขึ้นกับฉันอีกแล้ว >0< ง่า...ช่วยฉันด้วยยยยยยย!!!!!!


-------------**------------------------**------------
มาอัพแล้วจ้า อ่านแล้วเม้นกันด้วยน๊า^o^ กำลังใจทุกๆตอนที่จะปั่นมา อยู่ที่คอมเม้นของท่านคร๊า>///<

Credit : Baidu ELLA Forum/aloha9@shethai.ipbfree