บ้านแห่งความรัก selina hebe ella แห่ง S.H.E.
| RO | [ 19-02-2009 - 09:32:16 ] |
|---|---|
  |    quote : RO quote : naru-hara โย่ววว..ทุกคนอ่านแล้วเป็นไงบ้างเอ่ย  มีแต่ทำร้ายจิตใจ ดูซิครั้งที่แล้วก็ชุนวู มาครั้งนี้ โซจิน(อันเป็นที่รักของพี่อีก) (อินมากไปปะเนีย ฮา......) เป็นกำลังใจและจะติดตามน้าจ้านารุจ้า..... พี่ไม่ขออาไรมากแค่วันละ 1 บทก็ได้จ้า(ฮา..นี้ละนิสัย) นารุให้รู้น้าว่าพี่รออยู่... นารุจ้า ไม่ได้จะอะไรมากมายน้า แต่อยากให้นารุรู้ว่าพี่รอ โซจินอยู่ รออยู่น้า..................  |
| naru-hara | [ 19-02-2009 - 12:20:25 ] |
|---|---|
  | quote : RO quote : RO quote : naru-hara โย่ววว..ทุกคนอ่านแล้วเป็นไงบ้างเอ่ย มีแต่ทำร้ายจิตใจ ดูซิครั้งที่แล้วก็ชุนวู มาครั้งนี้ โซจิน(อันเป็นที่รักของพี่อีก) (อินมากไปปะเนีย ฮา......) เป็นกำลังใจและจะติดตามน้าจ้านารุจ้า..... พี่ไม่ขออาไรมากแค่วันละ 1 บทก็ได้จ้า(ฮา..นี้ละนิสัย) นารุให้รู้น้าว่าพี่รออยู่... นารุจ้า ไม่ได้จะอะไรมากมายน้า แต่อยากให้นารุรู้ว่าพี่รอ โซจินอยู่ รออยู่น้า.................. เอาไปตอนนึงก่อนล่ะกานน๊า   |
| RO | [ 19-02-2009 - 12:23:34 ] |
|---|---|
|  ภาพพื้นหลังเป็นภาพที่ทำไว้นานแล้ว ตอนนี้หารูปเจ๊แบบโดนใจไม่ได้เลย เลยเอาของเก่ามาพัฒนาใหม่.... (  เศร้าใจกับตัวเอง) |
| naru-hara | [ 19-02-2009 - 12:25:52 ] |
|---|---|
| นายตัวร้ายกับยัยจอมโหด บทที่ 5/1[ คู่แข่ง !!?!!] เฉินอี้วิ่งไปมองไป ฝนยังคงตกพร่ำ ตอนนี้เขาไม่กางร่มแล้ว สายตายังคงสาดส่องมองหา ปากก็พร่ำเรียกถึงแต่ชื่อของเธอ ไปอยู่ไหนนะยัยเด็กน้อย ป่านนี้จะเป็นยังไง มืดก็มืด ตัวคนเดียว ถ้าเกิดอะไรขึ้นล่ะ !! ในใจของเขาหว้าวุ่นไปหมด ยิ่งคิดยิ่งห่วง...ยิ่งวิ่งยิ่งไกล ไม่มีทิศทางไม่มีจุดหมาย ห่วง...จนน้ำตาแทบไหล “พี่เฉิน!!! 0.0” !!!?!! เขาหัน ควับ!! ไปตามเสียงเรียกนั้น โซจิน!! “พี่เฉินมาทำอะไรที่นี่ดึกดื่นน่ะ แล้วทำไมไม่กางร่มล่ะค่ะ ถือไว้ทำไมเหรอ? รึว่ามันพังแล้ว” เฉินอี้จ้องมองเด็กสาวที่กางร่มให้กับเขา ในมืออีกข้างถือถุงซาลาเปาที่ซื้อมาจากเซเว่น เธอผมสั้นตากลมโต สายตาที่จ้องมองเขาเต็มไปด้วยคำถาม “ฝู่เจียว?” “ใช่ฝู่เองล่ะ^o^” …… ^_^ (อีโมชั่นหน้าของฝู่เจียว) …… -_- (อีโมชั่นหน้าของฝู่เจียว) …… -*- (อีโมชั่นหน้าของฝู่เจียว) “พี่เฉิน..นี่ๆ พี่เป็นอะไร ทำไมทำหน้าเลิ่กลั่กขนาดนั้น -0-/ เฮ้..มองหาอะไรอยู่?” เธอเอามือมาโบกไปมาตรงหน้าเขา หมายให้สนใจเธอบ้าง เหมือนกับเฉินอี้กำลังคิดอะไรต่อมิอะไรอยู่ ดูลุกลี้ลุกลนหาทางออกไม่ได้อย่างนั้น เฉินอี้เลี่ยงจะเดินไปอีกทางแม้เขาจะสงสัยว่าฝู่เจียวกลับมาตั้งแต่ตอนไหน เพราะเธอไปเรียนอยู่ที่เมืองนอก แต่เขาก็คงต้องเก็บคำถามนี้ไว้ เพราะตอนนี้ โซจิน สำคัญกว่าอะไรทั้งหมด “พี่เฉิน!! เดี๋ยว! -*- ” ฝู่เจียวดึงเสื้อของเฉินอี้เอาไว้ทำให้เขาไปไหนไม่ได้ต้องยืนอยู่ตรงนั้นแล้วหันมาเผชิญหน้ากับเธอ “พี่ต้องรีบไปนะฝู่ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเจอกันที่บ้านโซจินแล้วกัน” “จะรีบไปไหนเหรอนายเฉิน?” เสียงที่คุ้นหูดังขึ้นข้างหลังเขา “ฉันถามว่านายจะรีบไปไหนกัน?-.-” เธอย้ำคำถามกับเขาอีกครั้ง เฉินอี้รู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมาทันที ทำไมเขาต้องมาเจอยัยสองพี่น้องตอนนี้ด้วยนะ โดยฉะเพราะยัยเจียฉวน!! เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาอย่างหงุดหงิด “จะไปตามหาโซจิน ปล่อยฉันได้แล้ว!!” เขาตะคอกเสียงกับเจียฉวนที่ตอนนี้จับแขนของเขาไว้อยู่ ส่วนฝู่เจียนนั้นปล่อยมือจากเขาไปตั้งแต่เจียฉวนเดินมาทักแล้ว “โซจิน!!? ทำไมนายต้องไปตามหาเธอ เธออยู่บ้านไม่ใช่เหรอ? รึว่านาย?” เธอทำหน้าสงสัยยังไม่ยอมปล่อยแขนจากเขา เขาถอนหายใจอีกครั้ง เหนื่อยอ่อน นี่เขาคงจะไปไหนไม่ได้แล้วสินะ รถสปอร์ทสีขาวเปิดประทุนถูกขับมาอย่างเร่งรีบ โดยมีเสียงของเด็กผู้หญิงอีกคนข้างๆร้องขึ้นมาตลอดทางแข่งกับเสียงของลมที่กระทบกับหน้าของเธอ “พี่ตง จะขับเร็วทำไมนักห๊ะ อยากตายรึงัยขับช้าๆหน่อยซี่ เค้ายังไม่อยากตายน๊า >0<!!~” “หยุดตะโกนกรอกหูพี่ซะทีได้ไหมผิงจิง -*- มันหนวกหูเข้าใจไหม?” “ก็เมื่อไหร่จาเลิกขับเร็วซะทีเล่า!!!~” เธอยังคงพูดกรอกหูเขาอีกตามเคย แม้ตอนนี้เขาจะจอดรถอยู่กับที่แล้ว ชายหนุ่มเอามือยกปิดหูแทบไม่ทันกับเสียงแหลมๆนั้น /-*-\ “ยัยจิงจิง!! จะหาเรื่องพี่รึงัยเฮอะ!!! ” “ก็บอกแล้วว่าอย่าเรียกเค้าว่าผิงจิง สมน้ำหน้า^0^” “ที่เธอยังเรียกพี่ว่าตงเฉยๆได้ ทำไมพี่จะเรียกยัยผิงจิงไม่ได้ -*-” “เค้าไม่ชอบ!!>0< ไม่ชอบ!!! นี่ๆๆๆๆๆ ” เธอพูดขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นทุ๊บตีเขา เขาได้แต่ปัดป้องอย่างรำคาญใจ “ยัยจิงๆหยุดซะทีนะ -*-” “ไม่หยุด จะเอาให้ช้ำในไปเลย ฮิฮิ \\^o^//” ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุความรู้สึกของเธอมากขึ้น การที่ได้แกล้งพี่ชายของเธอนั้นเป็นความสุขที่เธอชอบที่สุดไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน แล้วสายตาของเธอก็พล่ะไปเห็นร่างคนคุ้นตา ที่กำลังเดินโซซัดโซเซอยู่ทางเบื้องหลังพี่ชายของเธอ แล้วเธอก็ต้องตาโตเมื่อเห็นหน้าเขาชัดๆ “นั่น...พี่โซ!!!!0.0” เสียงของน้องสาวทำให้ตงตงหันไปทันที “ไอ้โซ? แกมาทำอะไรตรงนี้ว่ะ ฉันไปส่งแกที่บ้านแล้วนี่หว่า ?” ตงตงพูดขึ้นเขาเดินมาถึงตัวเพื่อนของเขาแล้ว แล้วเขาก็ต้องตกใจกับสภาพร่างกายของเพื่อน ชุนวูมีอาการเหนื่อยอ่อนเต็มที ตัวของเขาเปียกโชกไปหมดทั้งตัว ความร้อนถูกขับออกมาเป็นไอจากตัวของเขา เหมือนกับเขาพยายามเปร่งเสียงออกมาอย่างสุดกำลัง ตงตงรีบพยุงเพื่อนขึ้น เขาเอียงคอเพื่อฟังคำพูดจากปากเพื่อน “โซจิน...โซจิน...โซจินหายไป...” เสียงที่พูดออกมาจับใจความได้แทบไม่เป็นคำ “ไอ้บ้าเอ้ย รู้ว่าตัวเองแพ้น้ำเย็นยังจะออกมาตากฝน ร่มก็ให้ไปทำไมไม่เอามาด้วยว่ะ -*-” เขาสบถออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนที่จะจับชุนวุให้เขาไปนั่งในรถอีกครั้ง ส่วนผิงจิงจิงตามมานั่งข้างๆชุนวู “พี่สงสัยเฮียจะเป็นไข้อีกแล้วล่ะ 0.0!! ” “งั้นพาไปโรงพยาบาลแล้วกัน” เขาส่ายหัวระอา มองหน้าเพื่อนรักไม่เข้าใจ เพิ่งได้เป็นเจ้าของโรงแรมมาดๆก็ไม่ไปบริหาร ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของอาฮันซุก แล้วนี่ยังจะมามัวเล่นอะไรอยู่อีกไอ้บ้าเอ้ย ไม่รู้รึงัยว่าหมอนั่น มันกลับมาแล้ว เสียงคลื่นทะเลซัดเข้าสู้ฝั่ง สายลมตอนเย็นลอยกระทบหน้าของชายหนุ่ม เขานึกถึงใครบางคนที่ชอบที่นี่ นึกถึงความรู้สึกเก่าๆ ที่เด็กผู้ชายสามคนวิ่งเล่นมาด้วยกัน และเบื้องหลังของพวกเขาก็มีพ่อกับแม่ของพวกเขานั่งคุยกันอยู่ ที่โต๊ะหิน จ้องมองพวกเขาพร้อมยิ้มไปอย่างมีความสุข วันเวลาเหล่านั้นมันจะกลับมาอีกไหมนะ แล้วเขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ รอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าของเขา ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องอีกครั้ง .......ฉันมาตามหานายชุนวู นายชุนวูหายไปไหน อื่อ...ทำไมมันรู้สึกอึดอัดจัง เหมือนมีอะไรมาทับฉัน -_- ~~~ เพดานสีขาว ...โคมไฟแก้ว....อื่ม.... 0.0!! ที่นี่มัน!!? ห้อง!! แล้วทำไม มันไม่เหมือนห้องฉัน นี่ไม่ใช่ห้องฉันแน่ ห้องฉันไม่มีทีวีนี่นา เตียงก็ไม่ใหญ่ขนาดนี้ด้วย ว่าแต่ว่าทำไมเสื้อฉันมันไปห้อยอยู่ตรงนั้นอ่ะ -*- นั่นมันเสื้อที่ฉันใส่ตอนออกมาตามหาอี่ตาบ้าชุนวูนี่นา แล้วทำไม? ฉันไม่รอช้ารีบก้มดูตัวเองทันทีแล้วฉันก็......ช๊อค!! ช๊อคค่ะ!!!! “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 0[]0!!!!!!” “อื่อ...ตื่นแล้วเหรอ?” ใคร? ใคร? ใครมานอนกอดฉันอยู่เนี่ย 0[]0!! “ ^^ เป็นไงบ้างปวดหัวไหม? รู้สึกดีขึ้นรึยัง” ผู้ชายคนนั้นยกมือขึ้นมาจับหน้าผากฉัน เขาไม่ใส่เสื้อ แถมนอนอยู่ข้างฉัน และฉันตอนนี้ก็ 0[]0!! พระเจ้า!!! พ่อขาแม่ขา นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับลูก!!!!!!!!!!! |
| naru-hara | [ 19-02-2009 - 12:31:55 ] |
|---|---|
| quote : RO quote : naru-hara โย่ววว..ทุกคนอ่านแล้วเป็นไงบ้างเอ่ย มีแต่ทำร้ายจิตใจ ดูซิครั้งที่แล้วก็ชุนวู มาครั้งนี้ โซจิน(อันเป็นที่รักของพี่อีก) (อินมากไปปะเนีย ฮา......) เป็นกำลังใจและจะติดตามน้าจ้านารุจ้า..... พี่ไม่ขออาไรมากแค่วันละ 1 บทก็ได้จ้า(ฮา..นี้ละนิสัย) นารุให้รู้น้าว่าพี่รออยู่... |
| naru-hara | [ 19-02-2009 - 12:36:45 ] |
|---|---|
| quote : RO quote : naru-hara quote : O_r_a_n_g_e    แบบนี้ได้ปะนารุ  |
| naru-hara | [ 19-02-2009 - 12:46:19 ] |
|---|---|
| quote : RO quote : naru-hara quote : O_r_a_n_g_e แบบนี้ได้ปะนารุ |
| RO | [ 19-02-2009 - 12:54:13 ] |
|---|---|
| quote : naru-hara quote : RO quote : RO quote : naru-hara โย่ววว..ทุกคนอ่านแล้วเป็นไงบ้างเอ่ย มีแต่ทำร้ายจิตใจ ดูซิครั้งที่แล้วก็ชุนวู มาครั้งนี้ โซจิน(อันเป็นที่รักของพี่อีก) (อินมากไปปะเนีย ฮา......) เป็นกำลังใจและจะติดตามน้าจ้านารุจ้า..... พี่ไม่ขออาไรมากแค่วันละ 1 บทก็ได้จ้า(ฮา..นี้ละนิสัย) นารุให้รู้น้าว่าพี่รออยู่... นารุจ้า ไม่ได้จะอะไรมากมายน้า แต่อยากให้นารุรู้ว่าพี่รอ โซจินอยู่ รออยู่น้า.................. เอาไปตอนนึงก่อนล่ะกานน๊า จ้าแต่ว่าสัญญาน๊ะว่าไม่ดอง....   เพราะว่า ไม่อยากรอนาน....น๊ะนารุน๊ะ |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:06:40 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:06:58 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:07:13 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:07:27 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:07:40 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:07:52 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:08:05 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:08:20 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:08:32 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:10:19 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:10:42 ] |
|---|---|
|  |
| RO | [ 19-02-2009 - 13:10:57 ] |
|---|---|
|  |
ต้องสมัครเป็นสมาชิกและ login เข้าสู่ระบบก่อนถึงจะสามารถลงความเห็นได้