โอ้ววว..ที่น้องพูดง่าพี่เหนทุกประการคร้ะ .. หึหึ
พี่ว่ามานเปนอย่างนั้นจริงๆ น่ะ..พี่ละไม่ชอบเลย
สยามน่ะ..ไม่รู้บร้าอะรัยของมัน..บางครั้งบอกแม่
ว่ามาเรียน..พี่เหนบางคนน่ะ..หนีเที่ยวกะผู้ชายอยู่เลย เหอๆ
อีกอย่างเรื่องเงินน่ะ..พี่ก้อคุยกะน้องสาวเมเมื่อกี้เหมือนกันว่า
คนเราน่ะต้องรู้จักเก็บบ้าง..คือเที่ยวก้อเที่ยวได้แต่พอดี พอดีหน่อย
อย่าเว่อร์เกิน..แบบอยากเที่ยวแทบทู๊กวัน ( เหมือนเพื่อนพี่ที่บอกน่ะ )
เหอๆ ..เก้บไว้เยอะๆ แร้วก้อแบ่งสักส่วนนุงมาเที่ยวก้อได้..
อยากได้อะรัยก้อซื้อเพราะมันเปนเงินของเราที่เราสะสมมาจะใช้ตรงนั้นง่า
เพื่อนพี่คนนี้ง่า..เค้าชอบเที่ยวสยามน๊า..เหอๆ แต่พี่ไม่ชอบไง
พี่ก้อจาเฉยๆ ง่า..เวลาเค้าพูดถึงพี่ก้อเฉยๆ ง่ะ..พี่รำคานด้วยซ้ำนะ
บางครั้งพูดเว่อร์เกิน..อยากจะเปน คน กทม เข้าทุกวันแระ หึหึ
เหมือนกำลังลืมกำพืชตะเองง่า พี่ว่าง้านน๊า..แต่พี่ง่ะไม่ลืมหรอ
เพื่อนพี่บางคนถามพี่ว่าอยู่ได้ไงที่บ้านน่ะ ( เพราะบ้านพี่จิงๆ อยู่ปัตตานี อิอิ )
พี่ก้อเลยบอกว่าแต่ก้อดีก่า กทม น๊า .. รถก้อติด ควันพิษก้อเยอะ ที่สำคัญ
คนก้อเหนแก่ตัว เหอๆ .. พี่ไม่สนหรอ .. พี่ไม่ค่อยชอบคนกรุงเยย
เบื่ออ่ะ..เหนแก่ตัวท้างนั้น..แต่บางคนก้อดีนะแต่มีน้อยง่า งิงิ
แร้วที่น้องสาวพูดท้างหมดอ่า..พี่ว่าจริงๆ ท้างน้านละจร้า ..พี่เหนด้วยน๊า
อันที่จิงแร้วสยามน่ะ แต่ก่อนหนึ่งม่ายเคยอยากปายมากรุยอ่า...
แต่พอเอาเข้าจิงๆแล้ว หนึ่งว่าเดินจตุจักรยังสนุกกว่ารุย...ถึงคนจะเยอะก้อตาม
แต่ก้อม่ายต้องมานั่งแต่งตัวกันห้ายมากมาย ปายจตุจักรก้อเดินสบายๆด้าย
เฮ้อ...แต่พอด้ายปายก้อนะ อย่างน้อยก้อเคยปาย ยังดีกว่าม่ายรู้อารายเลย
พี่ว่าจิงมั้ยคร้ะ...ปายเพื่อเรียนรู้ หนึ่งพยายามคิดอย่างนี้ทุกครั้ง...
ตอนที่จะปายอ่ะ แม่ก้อม่ายค่อยอยากห้ายปาย เป็นเหตุผลที่คนอื่นอาจจะตลกก้อด้าย
ก้อคือ หนึ่งม่ายค่อยจะทำอะไรด้วยตัวเองอ่า หมายความว่าม่ายค่อยปายหนายคนเดียว
อะไรประมาณเนี่ย แม่เค้าก้อเลยกลัวว่าจะปายทำอะไรเง๊อะๆง๊ะๆ...และก้อจิง
เกิดเหตุการณ์ที่น่าอับอายที่สุดในชีวิต เหตุเกิดที่สถานีรถไฟฟ้าอ่อนนุช ซึ่งตอนนี้
เป็นความทรงจำที่ม่ายเคยลืม สายตาเป็นสิบ ทั้งจากป้ายรถเมล์และคนที่กำลังบันได T^T
เรื่องมันหน้าเศร้า...แต่ม่ายช่ายเหตุผลที่หนึ่งมะค่อยชอบสยามหรอก...แต่หนึ่ง
ม่ายค่อยชอบอารายที่ต้องแข่งขันกันโดยเปล่าประโยชน์น่ะ พี่ว่าจิงม้ายคร้า...